Hacer Öngör Şiirleri - Şair Hacer Öngör

Zamanı paylaşmak seninle
Kaderi ortaklaşa kullanmak
Beraber hayal kurup, beraber düşe dalmak

Zamanı paylaşmak seninle
Ruhunu okşamak ufak tebessümlerle

Rüzgar savurur sonbahar yaprağını
Yaprak yarinden zorla ayırılır.
Gövdesi der ki kırın dalımı,
Yarim olmadıkça bu dal kime bağlanır.

Dokunaklı sözleriyle zavallıcığın,

Bir söz var dilimin ucunda,
Sana söylenmeyi bekliyor.
Bir yol var umudumda,
Nedense hiç bitmiyor.

Bir heyecan kaplıyor bakışlarında,

Her Sabah kalkıyorum eski penceremdeki gibi değil,
Güneş doğuyor, ama bir başka.
Çocukken balkonda oynadığım gibi değil,
Oynayamıyorum çünkü bu balkon başka.

Bu paslı kulaklarım yıllardır ezana,

Sana beddua edemiyorum
Sev, benim kadar sev.
Kimi seversen sev ama...
Benim kadar sev.
Yani benim seni sevdiğim kadar sev.

Yağmur olup avuçlarına düşsem,
Kar olup saçlarına.
Güneş olup gözlerine baksam,
Ay olup kaşlarına.

Sabahları suladığın, saksıdaki çiçeğin olsam,

Yüreğinde yer aç, en içten dileğinle,
Kalbinin yollarına çiçekler saç, kırmızı güller ile,
Sevenin geçebilsin o zamansız yolları
Gülleri koklayarak, dağ ibi yüreği ile.

Geçmiş aşkın kırdıysa kalbini ızdırap ile,

Yıldızların yalnızlığı gibi yüreğim yalnız yine.
Dalıyor gözlerim ısrarlıca sensizliğin derinlerine,
Parmaklarım üşüyor, yüreğim yanıyor delice bilmem niye,
Özlüyorum gölgeni lanet ederek gecenin sessizliğine.

Garip çocuklar gibi bu kalbim öksüz yine.

Yar bu gece;
Yıldızlar kadar sessiz,
Öksüzler kadar sensiz
Bir de yüreğim en az benim kadar bensiz....

Yar bu sene;

Yalnızlığım ağ örmüş kaderime
İçinden çıkılmaz hayatıma benzercesine
Ne kadar kurtulmak istesem de,
Tutarcasına.

Yalnızlığım tuz koymuş kapanmayan yarama