Hacer Öngör Şiirleri - Şair Hacer Öngör

Gel ayrılma dediğimde,
Hayallerimi yıkmıştın.
Her gözlerine baktığım anda,
Kahrolup çıldırmıştım.

Ben ağlarken gecelerde,

bazen
kapıların çalmasını beklemek,
yazın suların donma ihtimalinden bile saçmadır.
bazen
kapıların çalmasını beklemek,
ekmeğin eskisi gibi buğday olma ihtimali kadar saçmadır.

Benden sana armağan olsun bu yüreğim,
Sensizliğin çölünde bu zavallı bedenim.
Seni sevmek derken tek dileğim,
Sana çarpılacağımı nereden bileyim?

Düşünürken seni gecemde gündüzümde,

Ecel rüzgarı kapıma estiğinde,
Son sözüm adın olur, eminim.
Konuşmak imkansızın imkansızı olsa da,
Uğruna bu can gider, eminim.
Bakışların aklımdaysa eğer ölümde,
Gözlerim arkada kalır, eminim.

Geri getir yüreğimi, al verdiğin hüzünlerini
Bir gül misali daha tazeyken soldum
Şimdi de yeşertme sil sahte gözlerini.

Geri getir sevincimi, al verdiğin buselerini
Gece misali içi karayla doldum

Ola ki! bir gün ben bu şehirden gidersem,
Bensiz mutlu olur musun?
Ola ki! bende senin gururunu hatırlayıp gülersem,
Yine can yakmak için oyuna başvurur musun?

Olaki! karşına hayalin çıktı,

Yağmurun saçlarını kamçıladığı,
Damlacıkların toprağa değmediği gibi.
Yapraktan süzülen bir damla yaşa,
Çiçeğin muhtaç olduğu gibi
Ben de sana muhtacım.

İnsanların en güzeli,
Beni aşkınla yaktın.
Görmüyor birşey gözüm,
Gözlerinde kaldı aklım.
Sen bir şahsın,
Bense bir şaşkın.

Geçti bu saplantı ile ömrüm, şimdi ne olacak!
Sızlıyor kırık kalbim, onu kim onaracak!
Şimdi de canımı istiyor galiba,
Canımı da alınca daha başka ne arzulayacak!

Ellerim ellerinden ayrı, hiç mi ısınmayacak!

Sensiz bu koridor ve ayak sesleri.
Arkama dönüp bakmak alışkanlık olmuş.
Gözlerim de arar oldu o yalancı gözleri,
Çektiğim çaba ve emekler hep boşmuş.

Sahte sevgine bile razıydım.