Hacer Öngör Şiirleri - Şair Hacer Öngör

Yüreğinden vurulmuş bir kuş misali
Kanat çırpar dururum sensiz ufuklara.
Gözlerinde damlalar birikmiş kara bulut misali
Hiç durmaz yağarım sensiz yollara.

‘Tutku nedir’ nereden bilebilirdi ki tutkulu kuş?

Geceler şahit, günlerim suskun
Seni sevmenin bedeli bu kadar mı uzun
Sevmek suçsa neden sevmek var,
Gözleri yaşlı, hasta misali neden haykırıyorlar?

Yüreğim şahit, bu gönül sana küskün

Sor seni, önce bana
Sor harab olmuş koyu kırmızı yüreğime.
İstersen bulutlara sor,
Çiseleyen yağmura da bilmez ki sorsan.

Dolu bir volkanın lavı gibiyim

Umutları çöpe attım,
Gözlerin bana bakıyor.
Sildim göz yaşlarımı,
Sözlerin can yakıyor.

Hayalleri dev yaptım,

Sabret yüreğim sabret
Beklediğin vakit gelecek elbet.
Sabret kahretme kendini böyle,
Kavuşacaksın sonunda beklediğin bahara.

Sabret yüreğim sabret

Seni çok özledim çaresiz zindanlarda,
Sesini duymak için bekledim vefasız telefonda,
Bilmem ki nedir benden kaçmana sebep,
Gecelerce hayalini kurdum buz gibi duvarlarda.

Her zaman ağladım gecenin siyahında,

Açılsa kapılar iki dünya ortasında,
Ne istersin deseler, ikisinin arasında,
Ne dersin, sence gülüm seni seçer miyim
Yoksa, yoluma gidip toprak suyu içer miyim?

Seç deseler mezarını sevginin yuvasında,

O sözü söylemek zor değil aslında
Gurur yener nedense hep kalpleri
Gözlerime baksın yeter derler ama,
Onu anlamak daha da zor ki.

Çok yazık ne sevgiler gidiyor bu uğurda

Öyle bir şey ki bu gözlerimden akan,
Engel olunamayan ve yakan.
Sana derin derin baktığım o an,
Tutamadığım için yüreğimi parçalayan.

Öyle bir şey ki bu aramızda yaşanan,

Gözlerim bir noktaya odaklanmış,
Kör olmuşum, görmezmişim hayatı.
İnsanlar bir dikmiş bir de yıkmış,
Bu aciz zavallı inşaatı.

Kalbim bir alana temel atmış,