Habip Altıok Şiirleri - Şair Habip Altıok

Yarabbi açtım elimi,
Yine bir, seher zamanı...

Setrinle setreyle, kulunu,
Ezel zamanı, ahir zamanı...

Akşam yatıyorum
Sabah kalkıyorum
Başımı kaşıyorum
Sofraya koşuyorum.
Dışarı çıkıyorum
Çok üşüyorum.

Oglan Mardin'e geliyi
Kulaga kaplo sokayi
Anlamirım ne dinleyi?
Emmin seni neylesin?
Emmin seni hey heylesin.

Karabağ'da, yakar meni.
Bu zulümden kurtar meni.
Kar üstünde gel gör meni.
Dünün vahşi taşnakları,
Kan emici Hınçakları,
Kuzu postunda Ermeni...!

Açmış yakayı, bağrı,
'Es deli rüzgâr,' demiş,
Köyde, garibanın biri.
Sert esince deli rüzgâr,
Garibim şikâyete başlar;
Buldun benim gibi garibi,

Öt, ey bülbül, bugün sana doğmuş seher.
Bil ki benim de bir evvelim, bir ahirim var.
Sen gülünü aç gonca, sana geldi ilkbahar.
Benim yolumu bekleyen, başka baharım var.

İki metrelik bir çukur nedir? Dar mı dar...

Bir kor altını taksan boynuma,
Derim; bir daha, bir daha olsun.
Bir penez için gelsen yanıma,
Olsa vermem ya, yok gadan(ı) alsın.

Hava, su, ateş, şimdi bedava,

Hiç kalmadı helal, haram düşünen.
Edep, hayâ yok ki, nedir aşınan?
Her ne ise bizde, böyle yaşanan?
Rahmet üstümüze yağmıyor gayrı.

Tenkit bilmez, suçlar beni tekfirle.

(Sevgili Yakup İlhan'a)

Bu gece dışarıda
Serin bir hava var.
Memleketimin iklimine
Gelmiş ilkbahar.

Geldi zam zorlaştı geçim
Dönüyor bir katakulle.
Beni dinle, anam bacım,
Hemence, şart etme kele...

Binerler bir gün sırtına