H Hikmet Esen Şiirleri - Şair H Hikmet Esen

Yaşamayı,
Öğreneceğim birgün;
Benim de bir dünyam olacak.
Hayallerimle dolu bir gökyüzüm;
Gölgesi bana ait bir ağacım,
Ve bir denizim olacak;

Issızlığın ortasında da kalsa
Suçu yok ayrık otlarının
Beslenmez çünkü kanla

Hangi can
Hangi yaşam,

Yüreğim,
Gönüllü zaten;
Yem olmaya yaşamın oltasına.
Sınırlarını çizmek zor,
Bir yumrukta devrilmiyor
Alışılmış kurallar..

Güneş’in gölgesini,
Islak dalgalarında,
Taşıyorken
Deniz;
Nem yüklü bulutlarına
Kanıp ta ömrün,

Gariptir insanoğlu
Ne rüzgarın uğultusu
Ne yaşamın zorluğu
Farkında olmasa da
Kendisidir sorunu.

Umuda rastlamışlar
Kaf Dağının ardında.
Bakmışlar
Eli kolu bağlı,
Ayağında pranga
Esir düşmüş yaşama.

Gün oldu,
Anılara yaktım türkülerimi.
Gün oldu,
Umudu örttüm özlemlerin üstüne.
Ayışığını takarken,
Gitarıma tel diye;

Sıcak gitti mevsim bu yıl
Ne yapsın mazereti var.
Aldandıkça nar çiçekleri
Yaşamdan kopamadı
Asılı kaldı dalında nar.

Şiir yazmamak gerek,
Ve hatta okumamak,
Olur, olmaz zamanlarda.
Çiçek,
Çiçek olarak kalmalı
Toprağında.

Kurşuna dizilirken birer, birer
Yaşanılan saatler
Sakınmadan
Açacaksın
Gözlerini
Denizin yüreğine.