Gitme Fazıl.
Dur gitme..
Öğrenecek nice kelimeler,nice kafiyeler var sende.
O gözlerinin önündeki gözlükte;
Alışılmadık anılar var
Ve kıpır kıpır gezinmekte..
Bu sokak bitince gözlerimde kaybolacaksın
Bu ışık sönünce gecemden çıkacaksın
Ne dile düşünce sen ile başlayacaksın
Gitmek sandığından da zor be kadın…
Bir hayat gibi küçük bitince sakın.
Gitmek sonrası kalanlardan ibaret
Bir adım değil
Yollarda sürekli atılan
Çaresiz bir söz gibi üstümde dolaşan
Gitmek başlı başına
Senin ağzından ayaklarına
Gidişlerin olacak hayatta.Gidişlerin.
Ne zamanı durdurmaya çalışacak,
Nede yaşanmışlıklarla avunacaksın.
Bir güneş gibi yaşam katacaksın karanlıklara.
Ve aydınlıkların kararmayacak yokluğunda.
Can katacaksın..
Geçmiş sürükler pencerelerden
Gözlerini sakınacaksın öyle derinden
Saklıdır bir umut kalmış ta öteden
Bir ağrıdır üzerimde kalan senden
Ne unutulmanın verdiği hüzün
Aldım gözlerimin önüne,ne var ne yoksa sevdaya dair
Rüzgar gibi kaldırdım bu gece yaprakları yerden
Donatır masayı baştan başa ilham arayan şair
Ah biricik sesleri gelir,hiçbiri birbirine benzemeyen
Boşluğa şarkı söylemek üzere buldum sürekli kendimi
Her gün böyle sefil yorgun düşeceksen,
Ne anladım ben senin gülen gözlerinden.
Hayattır,yorar,kadınsan eğer,nice zahmettir.
Alır; yaka paça yutar işte öyle düşmektir.
Bir koy düşlerim şimdi zeytin ağaçlarıyla dolu;
O şehre gelince;
Al getir geçmişi derince.
Başıboş kayık gibi denizde,
Gezelim.
Rüzgarı da al arkana.
Gecenin kadınlarıydılar,bir hışımda geldiler.
Üzerleri kalabalık,canlı cesettiler.
Soluk yüzlerine veba düşürdüler.
Bir ben gördüm bilinmezdiler.
Gecenin sahipsizliğini sahiplendiler.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!