Güven Küçük Şiirleri - Şair Güven Küçük

217. günün sabahı
Saat bilmem kaçı kaç geçiyor
Kül tablasında yer arayan yarılanmış sigaram,
Sağ elimin altın soğumuş bir çay bekliyor.
Çok da faklı değil yani dünden, sen anlayacağın
Bir nefes çekeyim de sonra anlatacağım….

22 Aralıkmış bugün
Öyle diyor gelen mesajlar
Bir önemi mi vardı acaba
Hep bir hüzün ayıydı Aralıklar
Dalların yaprak dökmesi,
Havanın soğuması

Sensiz yaşayamam diyordun
Saydın mı kaç gün geçti sevgili
Sonsuzumsun diyordun
Sonsuzluk kaç günmüş
Saydın mı sevgili
Bir insan kaç günde ölürmüş

Seni neden affetmeyeceğim biliyormusun
Bana tekrar yaşama imkanının olabileceğini hissettirdiğin için
Kendi mezarımda uyurken huzur dolu
Bana tekrar can verdiğin için
Ben yaşamaya tekrar başladığını zannederken
Beni tekrar öldürdüğün için

Oysa ki Sabah sağ ayakla çıkmışım evimden
Dilimde 3 5 kelime dua
Cebimde birkaç gram mutluluk
Heybemde değeri olmayan birkaç avuç Güven
Doktorumun hep yanında dursun dediği
Bir tablet sadakat , bir nefeslik sevgi

Özlem kokan şiirlere aşinadır yüreğim
Damla damla akar gözlerimden kelimeler
Boş sayfalara düşer mısra mısra cümleler
Yakar sol yanımı beyitler kasideler
Seni aramaya başlarım dinlediğim şarkılarda
Gözlerini yazarım kafiyelere

Bu kaçıncı gelişim bilmiyorum
Artık günleri saymıyorum doktorum
Sen bana bakıyorsun da hep
Ben seni görmüyorum doktorum
Her ağrım akşam olunca başlıyor
Sanki böyle sol yanıma bıçaklar batıyor

Hiç istemedik aslında doğmayı
Ya da büyümeyi
Ya da sevmeyi
Belki bir tesadüftü defterimize yazılan
Belki sadece tercihlerden ibaretti kader
Ama hiç istemedik aslında doğmayı

Sen de mi gidiyorsun şimdi
Yüreğim avucunda
Tüm hayallerimizi yerle bir ederek
Son nefesimi verecektim hani başucunda
Gözlerine bakarak
Sen de mi gidiyorsun şimdi

Bir paket sigaranın dumanına hayallerimi gömdüm
Umutlarımı, sabah rüzgârlarının önüne savurdum
Kuytu köşelerde ağlayarak ıslanan yüreğimi
Güneşe asarak kuruttum
O yüzden rengi soluktur gülüşlerimin
Karanlığa hapsettim düşlerimi