Güven Küçük Şiirleri - Şair Güven Küçük

217. günün sabahı
Saat bilmem kaçı kaç geçiyor
Kül tablasında yer arayan yarılanmış sigaram,
Sağ elimin altında soğumuş bir çay bekliyor.
Çok da faklı değil yani dünden sen anlayacağın
Bir nefes çekeyim de sonra anlatacağım….

22 Aralıkmış bugün
Öyle diyor gelen mesajlar
Bir önemi mi vardı acaba
Hep bir hüzün ayıydı Aralıklar
Dalların yaprak dökmesi,
Havanın soğuması

Sensiz yaşayamam diyordun
Saydın mı kaç gün geçti sevgili
Sonsuzumsun diyordun
Sonsuzluk kaç günmüş
Saydın mı sevgili
Bir insan kaç günde ölürmüş

Seni neden affetmeyeceğim biliyormusun
Bana tekrar yaşama imkanının olabileceğini hissettirdiğin için
Kendi mezarımda uyurken huzur dolu
Bana tekrar can verdiğin için
Ben yaşamaya tekrar başladığını zannederken
Beni tekrar öldürdüğün için

Bir hayalim var sevgili,
​Hayal bu ya işte,
Hayalinde benimle konuşmadığın günler var, hayalimde...
Gözlerinin içine bakarak söylüyormuşum seni sevdiğimi.
​Her akşam kapıda sana sarılırken anlıyormuşsun,
Seni ne kadar özlediğimi.

​🕊️ Bir Narin Geçti Bu Dünyadan
​
Bir Narin geçti bu dünyadan, sekiz baharlı bir yaz günü,
Gözlerinde gökyüzü, teninde henüz dokunulmamış hayat gülü.
Nasıl kıydınız o küçücük nefese, hangi karanlık el,
Daha oyunu bitmemişken, susturdu o incecik sesi, yazıklar olsun, elbet sorulur bu bedel.

Özlem kokan şiirlere aşinadır yüreğim
Damla damla akar gözlerimden kelimeler
Boş sayfalara düşer mısra mısra cümleler
Yakar sol yanımı beyitler kasideler
Seni aramaya başlarım dinlediğim şarkılarda
Gözlerini yazarım kafiyelere

Bu kaçıncı gelişim bilmiyorum
Artık günleri saymıyorum doktorum
Sen bana bakıyorsun da hep
Ben seni görmüyorum doktorum
Her ağrım akşam olunca başlıyor
Sanki böyle sol yanıma bıçaklar batıyor

Yıldızlar kadar aydınlatamadın karanlık gecelerimi; dualarımda değilsin artık.
Umutsuzluğun buzdan elleri sardı her yanımı, bir enkaz gibiyim şimdi.
Ne bir ışık sızar içeriye, ne de bir ses gelir uzaktan;
Sadece kahır var omzumda, bitmeyen bir yorgunluk, uzayan bir kış.

Hiç istemedik aslında doğmayı
Ya da büyümeyi
Ya da sevmeyi
Belki bir tesadüftü defterimize yazılan
Belki sadece tercihlerden ibaretti kader
Ama hiç istemedik aslında doğmayı