Güner Kaymak Şiirleri - Şair Güner Kaymak

Göğe baktım, yıldızlar benim
Ay ışığında yoğrulmuş gecelerim var
Kurtla koyunu barındırmış bağrım
Ben Anadoluyum hâlâ,
Tanıyor musun?

Ben Böyle Dildeyim

Nasıl güveneyim vefasız yâre
Aşkın ateşini yaktıktan sonra
Turnalar göç etmiş yuvamdan ayrı
Nidem ben gurbeti tattıktan sonra

Benlik tahtına asla oturmam,
Nefsimi övmeye dilim varmaz.
Kibre bürünenle yol yürümem,
Bize tevazu yaraşır, naz naz.

Menfaat peşine düşenle değil,

Bir köy var, göğsünde bir can taşır
Her bir taşında anıların sesi
Daldan düşen yaprak gibidir arzu
Hüzün, sevda, barış, her biri bir nesne
Gözlerde bir geçmişin derin izleri
Bir köy var, gözlerinde her anı taşır.

Bir yanım nur, bir yanım arzum,
İkisinde de var kalbimde sızım.
Biri ana, biri gönül yıldızım
Canımda can, bir yanım anam, bir yanım yârim.

Anadır gözümde ilk dua gibi,

Her yalan sözle büyüme
Çek üstünden sil o yarayı
Bir vefasızla sürüme
Çek üstünden sil o yarayı

Unut ne varsa dünde

Yolun yolum oldu dağlar içinde
Huzur buldum senin bağrın içinde
Gül açıyor her taş her dal biçimde
Mekânın bir başka Demirci Baba

Sana vardım içim duruldu birden

Yollarına hasret düştü gözlerim
Her akşam pencerem sende gizlerim
Gönlümde büyürken eski sözlerim
Döneceğin günü bekliyorum yar

Sensizlik vurdu da beni dermansız

Bu dünyada kimse kalıcı değil
Gidene mi yanam, kalana mı ben
Her dostluk bir gün yarıda hep kaldı
Ölene mi yanam, kalana mı ben

İnsanlık paraya pula satıldı

Düştüm bir sevda yoluna,
Derde yaslandım, ağladım.
Hasret doldu şu bağrıma,
Dala yaslandım, ağladım.