Güner Kaymak Şiirleri - Şair Güner Kaymak

Diken üstü yürür halkın sevdası,
Yanardağ yürekte yanar davası.
Zincir kıramazsa bir tek anısı,
Kıyam eden dosta, ele merhaba.

Karanlık üstüne kurulmuş düzen,

Yarim ellere gidince
Yandı içim gece gece
Kara bulut sardı gönlüm
Gül açmadı bu çiçeğe

Sevdan bana tuzak kurdu

Yarim yalanlara sığındı hep
Gerçeği söylemez, sustu da gitti
Aldatıp da gönlüm kırıldı hep
Sözünde durmadı, şaştı da gitti

Gönül boşlukta savrulur
Yar olmayınca ne fayda
Sevda her gönüle vurur
Yar olmayınca ne fayda

Bir bakışla başlar sevda

Yanlışa itiraz eden dilsizse
Doğruyu söyleyen hep tehlikeyse
Menfaat uğruna susmak marifet
İnadına susmayan yine de benim

Gönülden sevene deli diyorlar

Her söze kanılır, her yüze gülünür mü
Dost sanıp da sonra sırtlar dönülür mü
Her güzel surette sevgi bulunur mu
Uyan artık iki gözüm, uyan artık

Gönül bazen yanar bir bakışa toy

Rüzgâr aldı senin kokun saçımdan
Kül dumanı hâlâ tüter içimden
Gönül senden artık geçti selamdan
Yara bende kalsın sen bundan sonra

Gönlümde hep umut taşıdım dostlar
Sevdayla ördüğüm nice anılar
Ne zaman düşsem de tutar sanılar
Meğer hepsi yalanmış bildiklerim

Göz göze geldikçe büyür inançlar

Yandım ben bu ihanete
Can dayanmıyor hasrete
Kalmadı sabır, feraset
Bir ömür yaktın sen beni

Sildim seni defterimden

Kırdın kalbimi dağ gibi
Yaktın içimi bağ gibi
Ben gece gündüz ağlarım
Düşmüşüm aşkın çağına

Yak gel gülüm, yak gel gülüm