Gülsen Gönenç Şiirleri - Şair Gülsen Gönenç

0

TAKİPÇİ

Gülsen Gönenç

Çok korktum
Bir an karanlık oldu
Sadece bir an
Zaman kavramını yitirten bir an

Alışığım sanıyordum karanlığa

Devamını Oku
Gülsen Gönenç

Destan çağları geride kaldı,
Evcilik oyunlarıysa hepten baydı,
Ne kadar da çok şey istiyoruz artık,
Küçük bir aşk, bir parça huzur.

Devamını Oku
Gülsen Gönenç

Büyüdüm sandım
Büyütürken
Hiç büyütememişim
Hiç büyümediğim kadar.

Devamını Oku
Gülsen Gönenç

Yakıcı sevgisizlik ikliminde
Onursuzluk denizinde
Aşk müsvettesi gemisinde
Aşk denizinde yol almak için yola çıkan
Kalbim
Yalpalana yalpalana

Devamını Oku
Gülsen Gönenç

Sen boşverirken herşeyi
Ben boşveremem
Doluveririm.

Devamını Oku
Gülsen Gönenç

Takip etmen mümkün değil yaşamı
Taklit etmeyi ise hiç beceremiyorsun
Sevmiyorsun çünkü yaşamı
Kendini aldatma döngüsünü seviyorsun

Birkaç beden büyük geldiğin için

Devamını Oku
Gülsen Gönenç

Su alıp götürür üstüne sıçrayan kanı
Cellat sanır ki, o suyla gider mahkumun ölüm anı
Oysa akan sadece sudur
Kan kokusu hep kalır

Adam yıkandıkça rahatlar, çıkar

Devamını Oku
Gülsen Gönenç

Minik bir çan sesi uyandırdı beni
Bir ırmak ki bulanık
Yazıyor 'deep water'
İnanmasam da girmek istiyorum.

Devamını Oku
Gülsen Gönenç

Sanıyorlar ki
Kendimi attım da öyle öldüm
Anlatayım doğrusunu sana iki gözüm

Uçurumdan ittiler beni
Dediler bu bir oyun

Devamını Oku
Gülsen Gönenç

Kırılgan noktaları kıvrılmış,
Estetik kaygılar arasında,
İnsana dair sentetik organları kareleyen,
Yaramaz bir fotoğrafçıyım.

Büyük bir sergim var:

Devamını Oku