biliyor musun
yağmur yolladım sana
camdan kavanozda
kargoyla
birazdan olur kapında
sakın gözyaşlarım sanma
sokağın köşesindeki yalnız kadın
seni gördüm uzaklardan
çökmüştü geniş omuzların
sokak lambasının altında duraksadın
ınsan kalabalığından gözlerini kaçırdın
mevsimidir
erken kararır hava
uçar karanlıkta kör yarasa
sarmalar geceyi sert kanatlarıyla
anlaşılmaz gözlerinden körlüğü
ayrı iskelelerden
ayrı saatlerde
ayrı vapurlara bindiler
umutlarını kamaraya kilitlediler
anladılar ki
yine bir bahar
ve yine tomurcuklarda suretin
türkülerde gözlerin var
tam ortasında ağladığım defne
kökü sarılmış kıvrık kirpiklerine
pas tutunca yürekler
içimize döndü mevsimler
dökülüyor lapa lapa
bu sıcak yaz'da
kanatları kopuk sessiz melekler
bugün sevinmeye uyandım
sevgiyi kaçırmamak için uğraştım
beni sevenler vardı hala
ama
ya benim sevdiklerim
mahsun yolculuğuna baktı pencereden
gördüğü yalnızca kendisiydi
örselendi öfkesi
yokoluş yamaçlarındaydı
ayaz yemiş bedeni
kapandı keskin nişancı sandığı
siyah bile kirlendi
aslını inkar edince
hele rengarenk fistanları görünce
canı sıkıldı biteviye
iki isimli olmakta avutmadı onu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!