yürek şeklinde görünmüştü önce bulut
biraz sevdaya benzeyen
biraz sevdasızlğa
boş vermiş gibi oyunun kuralını
yağdı aniden
kana susamış kurşun gibi yağdı
Dip/
Karaya Vurdu Acısı Hikayenin
yüklenip hikayesini gitti birden
döner mi dönmez mi bilmem
deniz koktu gün
İsmi: Yalnızlık
insanın insana varması zor
esir kıldık zira
masum düşleri
karmaşık gerçeklere
yontacaksan
karabiber ağacını yontacaksın
kırmızıya dönüp urbası
çingene ruhu uyanmadan
salınan bir dal olamadan
seni düşündüğümde
denizin herhangi bir yerindeyken ben
küçüle küçüle giden kayalarda
sen kımıldar
aysız gecede kararmış gölgen
buruk bir özlemdir anılar
gidişlere iter yüreğini
yıllar birden bastırınca
tenha bir kahvede
ikimiz de bu dünyada değil miydik?
dalar giderdim
gözlerine benzeyen her maviye
sanma ki tek derdim maviydi
ben sana hasret
ben sana mecburdum
tozu dumana katan
bir rüzgar esiyor
essin
essin ki
tozu gitsin yalnızlığının
yeter
bu kadarı da bize
demenin çokluğudur
yokluğunu sevmek
yokuşu tırmanıp tırmanıp
nasıl kendine engel olabilir ki
insan
nasıl çözer içindeki düğümleri
yüreği kanamadan
'yokluk'
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!