Bir şiir okudum adı bavul.
Mazimin sarı sayfalarına sıkışmış değil,
Elbisemi çantamı bana özelleri hepsini,
Koyduğum şifrelediğim sanki depo.
Odamın bir köşesinde gözden ırak
Aşk çığlık çığlığa,
Hararetle kanıma yürüyor,
Yapıştı yüreğime, gafil avladı,
Bırakmıyor…
Yakma! Aşk yıldızı,
Hani daha gecen gün,
Akmayacağım demiştin
Kurudu pınarlarım
Dikenleri sardı yollarını
Kapkara islere büründü
Akmam daha akmam demiştin…
Akmakta habersiz, duyguları aynı
Coşuyor gönülleri ulu orta
Yoktur gizleri özgürdür gülüşleri,
Önüne kattıkları aşı tuzu
Yaşamları sınırsızca bilinmezlere
Birdir sevdaları umut kokan
Bir sevda vardı yüreğinde,
Bembeyaz saf arı…
Kirletmek istediler sebepsiz
Dayanamadı yüreği…
Onu kimse alamazdı elinden onundu
Sadece ona ait…
Nasıl olduğuna bakmadan,yüreğine
öyle masum ve içtendi sevgim..
Nasıl bebeğin ellerini tuttuysam
Bir o kadar incitmekten korktuysam
Öyle tutkulu sade ve güzeldi sevdam...
Bilmezdim senden evvel
Aşkın içinde acı olduğunu
Ruhum ruhunla buluştuğunda
Sanmıştım hep baharı kucaklayacağını
İçime ayrılığın kordan alevi düşünce
Beklemezdim, zemherinin yaşlı gözlerini tadacağımı
Gökyüzü karardı kapkara bulutlar çöktü üstüme
Ruhum titredi, afakanlar bastı tenimin üstüne
Gözlerim uzak diyarlara daldı, umutsuz salınan gemi
Ellerim havada asılı dalgın, hazinle düştü yanıma
Paramparça ezildim havanda döver misali eridim…
Karıştım akan engin sulara battım dibine dibe
Özlemin yaksa da derinden derine
Atmayacaksan bir adım benden yana
Hep düşünür severim yine seni
Kalacaksam yapayalnız…
Sen mutlu ol, ben çekerim acımı
Vadinin orta yerinde, yorgun yürek gibi,
Saklanırsın, bulmasınlar, kirletmesinler diye,
Güneşin ilk ışıklarıyla yalancı parıltıyla,
Gecenin gizemiyle sesiz çığlığa dönüşürsün….
Göçmen kuşların kanadında dirilişi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!