Kızılırmağın bir koluyum
Anadoluda
Akıp bir denize katılıyorum
Karlar eridi ben çoğaldım
Tohumlar suya doydu
Ben çekiliyorum
Yine yeniden yaşadım
Gülüşlerini
Özlemişim sesini
Sanki gidip çok uzaklara
Yalnızlıklarını bırakıp
Gelmişsin gibi
Gitmek istiyorsun buralardan
Biliyorum
Sıkılıyorsun dar geliyorum
Bense her sabah bir umut
Bin sevdayla
Kabus dolu gecelerden
Beni,
Seni yürekten seveni,
Denize aşık bu şehri,
Yazdığım mektupları
Hasret kokan şiirleri
Bırakıp gitmişsin
Bu gün anlamı yok acıdan yana söylenenlerin
Sevda benim,dünya benim,mutluluk benim
Yazmak istiyorum yanağına bir buse ile
Ben seni unutmak için sevmedim
Duymak istemiyorum ayrılığın sesini
Bana yasak koyma
Yasaklardan usandım
Her yanımı kalın duvarlarla sardın
Ellerini tutamam
Gelemem yakınına
Uslanmak bu ise
Çığlığını duyarım
Gecenin ortasında
Sesi sesime benzer
Öyle içten ve acılı
Ağıtlarını duyarım keder
Türkülerim gibi yanık
O gün hınçla uyandı uykudan
O gün işsiz
O gün uğraşsızdı hasan
Gidecek yeri de yoktu aslında
Sırf biraz umut girsin diye
Çocukların düşlerine,evine
Ay benden saklanıyor
Bakmıyor yüzüme
Hani benzetiyordum ya
Yüzünü ayın yüzüne
Açtım geçmiş kutusunu
Baktım son kere
Issız bir aşktayım çığ düştü üzerime
Sesime ses yok,mektuplarım cevapsız
Bilinmez adreslere çağrılıyorum
Yıldırımlar düşüyor ağlayan gözlerime
Yitirilmiş bir sevdanın ölümü gibi sessiz
Kar yağıyor her gün yasaklı düşlerime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!