Bir sonbahar güzelliği yaşıyordum
Kışa bir özlem vardı nedense
Her şeyi alt üst etti adam
Özlemi kalmadı hiç bir şeyin
Üç beş damla göz yaşı var sadece
Bu günkü albümümde
Daha çok var diyordun avutuyordun
İşte vakit geldi ben gidiyorum
Seni bu şehirden emanet aldım
Yine istanbula emanet ediyorum
Marmaraya bıraktım ben gözlerimi
Aşkımı duvarlarına yazsam bu şehrin
Belki bir masal olur belkide roman
Her ağacın yapraklarında bir resmin olsa
Baksamda doyamam doyamam inan
Işıklar yandığında karanlık sokaklarında
Bu akşam bana ait ne varsa
Akşam sefalarına ver
Biraz hüzün
Biraz yalnızlık
Karşılıksız bir aşk
Ve büyüyen hasret
Gökler masmavi kalır
Güneşi söndüremezsin
Bir bulut geçer önüne
O güneş.o masmavi gökler
Felaket yağdırır bazen
Ne yapsan da dindiremezsin
Sevda yüklü tomurcuklar
Gülü,dalı hep sevdim
Koparmadım yaprağını
Kuru çalıya can verdim
Verdim vermez olaydım
Sevmem zamansız ayrılıkları
Kapılar sana siper şimdi
Dışarda fırtına
Dışarda namluya sürülmüş mermiler
Gitme
Gidenler dönmedi hala
Ne ten ağrısına benzer yokluğun
Ne de bir kelebeğin yorgunluğuna
Her gün ağardığında
Gamze gamze gülüşünün
Yüzüme düşen hasretin
Seni özlemenin bedeli yok
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!