Zaman tükeniyor
Hangi mevsime saklandın
Hangi uzak yıldıza kaçtın
Dünyadan çektin mi ellerini
Sen bu değildin ne oldu sana
Sebepsiz yalnızlığın tutsağıyım ben
Desen ki her yer bahar
Kapında uyuyor yar
Yine de yarım kalır
Hüzün şairi terketmez
Bir yanı mutluluğa yelken açarken
Bir yanında her daim
Aslında ilk karşılaştığımızda
Yüzüne hiç bakmayacaktım
Çünkü biliyordum ki
Gözlerine her baktığımda
Sana gözlerimle
Ne kadar kalpsiz olduğunu
Yine gidiyormusun
Sessiz sessiz
Yarım bıraktığın masallardan
Usulca süzülerek
Ay çekirdeği mahsun yüreğini
Bin parçaya bölerek,
Bak eylül geldi güzelim
Yağmur yağıyor istanbula
Caddelerinde egzos kokusu
İnsan seli bir kalabalık
Sana şiirler okuyorum
Islak ıslak
İnsanlığa dair herşey bitmiş olacak
Mehtaba topla tüfekle saldırdığımız an
Cansız,insansız bir dünya kalacak
Bomboş,faydasız,artık uyan
Şaşıracak halimize toprakta,taşta
Kimin için akıyor diye
Bedenim acıyor
Bu akşam üstü
Yüreğimden hüzün
Sel gibi akar
Nereye baksam herkes sana benziyor
Çiçeği koklasam
Taşınır mı bu yürek
Bu köhne bedende
Bırak kalsın
Aldansın,aldatılsın
Sürünsün
Vurulsun yerden yere
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!