Gülali Ölmez Şiirleri - Şair Gülali Ölmez

Son düşümdün benim
Son baharım
Ben öyle sandım
Sana inandım
Oysa
Gördüklerim hayalmiş

Ellerimle düzelttim
Islanmış saçlarını
Gözlerim gözlerinde
Yosunları giyindik
Onlarca martı geçerken
Yakamoz bahçemizden

Üşüme
Gölge düşmesin yüzüne
Yüreğini ateşe tut
Bir de sevdamı
Bu bize yeter
Ötesini unut

Yoruldum
Zamanın peşinden koşmaktan
Ne zaman yetişsem
Geç kalmış oluyorum
Seni kaybettiğim geçmişimde ararken
Düştüğüm her çıkmazda

Ne farkı vardı bilmem ki
Bir önceki akşamdan
Hava yine nemli
Toprak yine doğurgan
Gün yine yirmi dört saat
Ve yeni yıl geliyor işte

Hatırladın mı gülüm
Gözlerden uzak
Bir ağaç altında
Oturmak isterim dedin
Benden söz istedin
Sana söz verdim

Seni seviyorum
Sevdiğin gibi değil
Seni istiyorum
Canını tenini değil

Sen istediğin kadar

Aşktan bir kıvılcım
Getirdin bana
O günden beri seni
Sevdim İstanbul
Ne ayrılığı çekerim
Ne yalnızlığı

Hani kuşlar kadar özgür olsaydım
Dilediğim yere uçabilseydim
Çağırsaydı en güzel şehirler
Denizler,ovalar,güneşli günler
Bülbül şakısa gitmezdim
Yazımdın,baharımdın

Sıcak bir ağustos günü
Havada kül kokusu
Biri ormanı yakmış
Hiç kimse görmemiş
Kimse duymamış
Belki şehrin delisidir