Farzet ki biz çocuktuk
İki ayrı mahalleden
Gün doğmadan evden kaçıp
Sokaklarda el ele
Bir oyuna dalmıştık
İki kaçak serseri
Mevsim sonbahar
Aylardan kasım
Zaman süpürüyor acımasızca
Geçmişimi her şeyimi
Ben yalnızlığa nöbetçiyim
Anlıyormusun
Üşüyorum
Ellerimde titriyor resmin
Dağılırken vücuduma ılık ılık
Her baharda salgın hastalık gibi yalnızlık
Ben çıkmaz sokaklarda duvar
Duvarda sadece senin ismin
Aşkı sevgiyi soruyorsun
Yar anlatabilsem
Bazen gonca bir gül
Bazen susuz bir çöll
Seven yüreğime
Gizlice girsen
Bu yağmur alır götürür seni
Dönüşün olmaz bilirim
Baharla geldin
Sonbaharla gidiyorsun
Gidişin kurşun gibi soğuk
Böyle bırakmasaydın çiçeğim
Çekip gitsem buralardan
Sen varsın
Kalsam burda
Uzaktan bakıp
Beni yakarsın
Bir hayalsin biliyorum
Yudumlarken sabah çayını
Aklına gelirsem ben
Üç nokta kadar acırsa için
Bir posta gönder
Aşk,tutku ve hasret dolu
Yine her zamankinden
Korkuyorum bu bahar
Ruhuma hüzün yağar
Islık çalan rüzgar
Her gece yasaksız
Söverken ayrılıklara
Yolcuydum ben
Biliyorum çaresi yok
Çok zor geçecek
Bu hazan mevsimi
Hiç bitmeyecek
Ellerine güller versem
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!