Gül Yazganarıkan Şiirleri - Şair Gül Yaz ...

Ben de terkettim beni senden sonra
Yaktım kendimi
Yaktım
Senden kalan son korla
Tutuşturdum eteklerimi
Saçlarımı

Bir öpüş kondur dudağıma,
Sıcacık, içten
Nefesin okşayıp geçsin
İliklerimden...

Bir öpüş kondur dudağıma,

Bezgin bulutlar
Üşüştü
Yoksun!
Şehrin üstü
Gri mi gri,
Güneşe perde düştü,

Hasret kokuyorsun,
Gözlerin hasret fısıldıyor...
Ellerin sabırsız, ellerin telaş içinde,
Söyle hadi, hasretim seni ne tutuyor...

“Kadınım” diyorsun bir yandan,

Bu son şiir yazdığım,
Belki de veda
Kelimelerim boğuluyor
Bir kırgınlık ellerimde
Ayaklarımda...

Seviyorum seni
Hep ellerimi tutuyorsun,
Sıkı sıkı...
Gece körleşmeye başlıyor
Zifiri oluyor gökyüzü
Sen saçlarımı okşuyorsun

Arama bulamazsın ne beni ne de seni,
Farzet ki bir rüyaydı sevgi
Bir ışıktı gözbebeğimize değdi.
Bir damlaydı saçlarına tutunmuş
Ve ardından güneşe boyun eğdi...

Seni öyle kolay çiziyor ki yüreğim,
Ezberlemişim her zerreni,
Gece olunca
Gülen gözlerin, gözlerim oluyor
Kapatıyorum gözlerimi...
Ellerimde bir sıcaklık

Tanışıklığımız eski
Bir tavan arası yıllanmışlığının
Kokusu sinmiş üstümüze
Ne zamandı al rengi alevlerin
Tutuşmuşluğu
Yıldırımların peşpeşe yüreğimize vurmuşluğu

Gözlerin değiyor gözlerime
Ne güzel eskisi gibi
Ölesim var biliyor musun bu gece
Hemen şimdi
Alıp başımı gidesim var bu şehirden
Çalasım var şu serseri kalbimi yerlere