Ben ölmezdim de,
Senin gözlerin vurdu beni,
Bilemedim nasıl vuruldum,
Bir gözlerin oldum, gözlerim sen oldun
Bilemedim nasıl vuruldum,
Beni çağıran bir şey var sende...
Bilmediğim, bilmediğin
Bir giz, bir büyü, tılsımsı garip bir his
Gözlerin uzak bir yıldız tozu gecelerime
Yangınlarıma serpilirsin bilmeden
An gelir sağanak, an gelir sessiz...
Anlamı daralıyor hayatın
Gece boğuklaşarak yavaş yavaş
Çöküyor omuzlarıma
Boşladı beni aşk kaç bahar geçti
Bir ağrı gibi oturuyor yokluğu şakaklarıma
Öğütülmüş zamanların arta kalan
Bir yerlerinde
Bir kırıntı kadar da olsa
Yok muyum sen de...
Esrik bir sevda türküsünün tek bir dizesinde
Salkım ağaçlarını döver rüzgar
Bulutlar kapatırken gözlerini güneşin
Yaprak mı çekti ellerini dalından
Yoksa dal mı vazgeçen yaprağından
Akşam yelinde cam kırıkları sözler
Ya tut ellerimi, ya bırak
Değilim ellerinde oyuncak
ya çık git dünyamdan Ya sev beni,
Dönme artık ne olur geri...
“Hayır”lar tükeniyor, seni görünce
Unutulmaz yüreğine işlediysen bir kere,
Unutulmaz a canım. Unutulmaz be
Ilgıt ılgıt bir rüzgar olur,
Yüreğinde kor olur da
Ölemezsin bile...
Kendi çığlığında kaybolur mu insan
Ben kayboluyorum
Çığlıklarımda.
Nefesim boğuyor beni
Tutunamıyorum kahrolası hayata
Ayak uyduramıyorum
Sen gözüme vuran nur’um
Aşkım, canım biricik oğlum
Sana söyleyeceğim sözler var
İçim öyle dolu şimdi
Bir yanda yere dökülmüş yıldızlar
Bir yanda güneş
Suskunum artık,
Öylesine durgun...
Ne oturduğum yerden
Kalkıyorum,
Ne yediğimi topluyorum...
Görse gözlerin halimi,
Şiirler denizinde rastladığım doğru düzgün az sayıda şairden biri olan Yazganarıkanın şiirlerinde, sade bir dil, orijinal ifade tarzı ve ne söylediğini bilen bir şairin sesini buldum. takibe, okunmaya değer olduğundan bu notu eklemeye karar verdim. Başarılarının devamlı olmasını diliyorum. Selamları ...