Gül Yazganarıkan Şiirleri - Şair Gül Yaz ...

Bir topak umuttun bembeyaz
Tepenin en yükseğinde
Elimde sen, yerler buz, içimde yaz
Üşüdükçe yanar avuçlarım
erirsin olursun ayaz

En güzeliydi köyünün Hamide...
Saç örgüleri değerdi
Yazmasının altından ince beline
Çam ormanlarının ortasına kurulmuştu köyleri
İşte o çam ağaçlarının rengindeydi gözleri...

Anlayabilsem seni,
Anlatabilsen bana,
Senin için neyim,
Gizli bir sevgili miyim?
Her dem özlenen miyim?
Dokunuşlarında istek

Uzun bir yürüyüş aslında her günümüz,
...............................................Derken
ve şu sinsi ömrün bir yerinde yaklaşıyorum,
yaklaşıyoruz belki de en çok kendimize
Sorgu odasına çekiliyor yüreğimiz.
İçimizde bıçaklı, toplu, mermili bir savaş başlıyor,

Konuştukça sen takılırsın sözlerime,
Susarım seni, söylemem kendime
Ses olup çıkmasan da dudaklarımdan
İçimde çağıldadığını duyarım..
En derin uykudan uyandırır gibi
Hayta bir ses uyandırır yüreğimi...

Yaz akşamları geldi gelecek bir zaman sonra
Deniz yalayarak geçecek çıplak ayaklarını
Rüzgar bir öpücük bırakacak saçlarına
Ilık bir su damlası tutunur mu bilmem yanaklarına
Gözlerin bensiz, ellerin suskun,
Nasıl doğuracaksın güneşi sabahlarına,

Küçük bir erkek o
Daha yaşı beş
Öyle bir yüreği var ki
Bilmem kaç delikanlıya eş...

Pamuk elleri okşar yanaklarımı,

Ellerinde çam ormanlarının kokularıyla gel
Yüklen bulutları
Omuzlarına
Kollarının alabildiğince mavilik getir gökyüzünden
Dudaklarında daha önce hiç söylenmemiş sözlerin ağırlığı bir yandan
Bir yandan kavuşma telaşıyla gel...

Önce güneşi yuttu,
Günü vurdu göbek çukurundan
Sonra peşi sıra bulutlar
Gözleri dehşet doluydu
Toz olup yağdı yıldızlar...

Aşk sana seslenmekten bıkmayacağım,
Senin aslında ne olduğunu hiç bilmeden
bedenim ayrılıncaya dek nefesimden
Sana sesleneceğim..
Bilmediğim bir yerde, bilmediğim bir zaman diliminde,
bilmediğim birileri yaşıyor olacak seni.