Gözlerinsiz Kaldım Şiiri - Yusuf Özdumanlar

Seni yaşamak istikametinde,
Sensiz kaldım, sessiz kaldım.
Bırak akıp gitsin günler,
Bırak sırılsıklam ıslansın sümbüller,
Böylesine bir sıla yolunda,
Sonsuzluğa uzanırken ellerim,
Sensiz kaldım, tutuksuz kaldım.

Ruhuma güvercinler gibi konan,
Bir sevda ile büyüttün beni.
Adının sığmadığı dumanlı dağlarda,
Yârdan ayrı yârandan ayrı,
Dağ taş kayalarda tütünsüz,
Aynasız kaldım.
Terk etti günler ömrümü,
Tenimde zamanın yıl dönümü,
Bileklerimden ince mürekkep karasında,
Işıksız kaldım, penceresiz kaldım.
Sadece seninle yaşadığım,
Rüya soluyan hatıralarımdan geriye,
Sensiz bir ağma gibi,
Zemheri yutmuş her gecemde,
Görmedim, duymadım,
Gözlerinsiz kaldım.