Bir gün çıkıp gelsem,
Bir gün doğsam, bir gün olsa,
Uzanıp kırık kalpli servileri,
Kollarından tutsam.
Yakalarken yekpâre zamanı,
İnceden, derinden sızılar duysam,
Belki de hiç geçmemeliydik o uzun yoldan
Belki de veda etmeliydik
Dönülmez bir köşe başından
Belki de gözlerimiz başka baharları
Başka hatıraları aramalıydı
Hiç konuşulmamış
Derin manalarda,
Kanla süzülen gözyaşım.
Bir dizi insan eti,
Arasında amansız bir ben,
Gözlerimde gizli yaşım.
Titrek bir kalem raksı,
Bir ben kaldım geriye,
Meyveleri can alan,
Yelkeni yırtık darağacından,
Bir ben kaldım geriye.
Atılan her taş,
Sırtımla tanışmadan,
Günler sanki zamanda bir kördüğüm
Ben miyim bilmem aynalarda gördüğüm
Unutulmuş bir hâtıranın yamacında
Bu kaçıncı bahar kollarımda büyüttüğüm
Başucumda koca bir yalan sedâsı
Ben seninle,
Yıldızlarda,
En sevdiğimiz köşeleri,
Sesinle süslerken,
Ben seninle,
Yıldızlarda,
Bir nefesimiz doğu, bir nefesimiz batı
Bir bedende paylaşmışız hayatı
Toprağımın milyonlarca nebatı
Seyran eyler bu kardeşliğe
Kaç senedir bağrına çile çeken
Sen dedi,
Sen bir hayalden öte,
Bir gerçeğin kat kat perdesi,
Sonsuz bir ruhun, sonsuz nüktesi.
Onlarca âlemin mânâ nişânı,
Tek bir mânânın onlarca dimâğı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!