Sevdama takılıp gidemeyeceğimi bildiğimden belki de, sana kaldıramayacağın hislerle dolu bir teşekkür yazdım. Ya kalacaktın; ki bunun zorlayacağını kaderin yolumu senle kesiştirdiği ilk gün anladım. Ya gidecektin korkarak; yabancı tenlerde, yalancı hisler yaratacaktın. Gittin.. Şaşırmadım..
Acıdım biraz gidişinden. Anladım yine nedenlerini kaçışının. Benim sorduğum soru değişti, tutmalı mıydım bu sefer ellerinden, o gözlerde yalan yok biliyorum, korkma demeli miydim her şeye rağmen? Cevabını alamadım içimdeki senden. Tutunamadım.. Bıraktım..
Gönül almalıydın çünkü bir kuru dalla veya bir iki duru sözcükle. Bekledim.. Saatin her vuruşunda zamanı da huzuru korumaya çalıştığım düşünselliğime ekledim. Zalimsin demeye dilim varmıyor da, affedilmişliğine rağmen ses vermedin.
Ağlama yüreğim
Aşk dediğin kızgınlıkları unutmak
Hiç yaralanmamış olmak gibi biraz
Ağlama, gözyaşının tuzu acıtıyor sonra
Kabukları sen yoluyorsun biraz da
Aşk dediğin, aldanmak hep aynı yalana
Gücünü tüketmeden, acıyan yerleri görmeden, sabahsız gecelerde parça parça olsan da her yeni günde var olabilmek.. Bu mu mesele? İçindekileri sakla dur, duyguları uzak tutmaya çalış gözlerden. Sonrası zaten tek başınalık. Yalnızlık belki çoğu kez. Herkes var en yoksun misali, dahil olamadığın yabancı yüzler, içi boş sohbetler. Ruhun sıkışmış kalmış. Çık çıkabilirsen işin içinden.
Kırılıyorsun sonra farkında olmadan. Birileri üzerken seni sende aynısını yapıyorsun. Üstelik en çok sevdiklerinden çıkıyor acısı çoğu kez. Yanlış anlatıyorsun kendini, hoyratça kullanıyorsun sözcükleri. Sonrası hüznüne eklenen yeni hüzünler. Daraltan bir duygu içinde duvarlar bile üstüne gelir oluyor. Huzur sallantıda. Gitti gidiyor her yeni gün inancına dair bir şeyler. Zaman diyorlar sonra sana. Sen de zaman diyorsun, zamana da.
Kimler gitti de sen kaldın geriye yüreğimde. Öğretilenleri sıfırlamalı mı yoksa baş edebilmek için bu oyunla? Geride kalanlara tutunmaktan vazgeçip, sıradan ve ne yaşadığını bilmeyen ötekiler gibi farkındalıksız mı olmalı? Yok.. bu bana göre bir şey değil. Değerse aynı değer, inançsa aynı inanç. İstersen sev, istersen sevme, bilirim sen de ben gibisin özde, yürekte güç yok korkulardan fırsat bulup çıkabilsin gerçeğe.
Şehrin ışıltısı,
günün karmaşası,
dostluklarda geçen güç veren cümleler,
kalmak ve gitmek arasında yaşadığım ikilemler,
ardıma almaya korktuğum duygularım,
yarım kalmış göz yaşım,
Heyecanın dilimi tuttuğu bir hal içindeyim, sözüm yetmiyor
Gülüşüm ağız dolusu ve kalp çarpıntısı sanırsın ki dışardan duyuluyor
Hayatın bana sunduklarının karşılığını vermek adına yapabileceklerimin sonu yok
Yeter mi; sanmıyorum ama hayatın karşılığı sensin ya yüreğimde, seni bir ömür mutlu etmek için kendimi adıyorum
Eli kulağında bir beklemedeyiz sevgilim
Uykunun tadı damakta kalsın uykusuzluk lezzetten yenmez halde
Hayata gülümsüyorum
Hayata, sana güldüğüm kadar
Biri konuşuyor beynimde
Sesi sanki senden çıkar
Kayboluyorum arada kalabalıkta
Bak şimdi sevgilim sana birkaç şey söyleyeceğim. Aç gözünü kulağını beni iyi dinle. Hep söyledim belki bunları farklı zamanlarda, sen de dinledin. Şimdi derli toplu, alt alta ve son kez söylüyorum, yazıyorum. Nasıl anlayacaksan öyle anlatmaya hazırım ben. Hatta gel şöyle yapalım, madde madde üstünden geçelim seninle yaşanmışlıkları yâd ederken
Bir: Seni seviyorum canım. Hatta yalın oldu bu iki kelime, seni çok çok ama çok seviyorum.
İki: İlk gün gibi bir aşkla, ilk gün gibi bir inançla, sabırla ve coşkuyla gözlerinin ötesinde sakladığım aşka bağlılığım sürüyor.
Sakınmaya çalıştıkların batıyor bazen tenine..
En yakın durduğun ve en çok emin olduğun yerde başlıyor kendinle kavgan..
Sevmekse, yine aynı duygulara dokunaraktan..
Farklılığın çektiği paylaşımlar, bir o kadar da benzerken yaşanan çelişkiler acıtıyor..
Dağılmış bir kalbin var senin, biraz hüzün kokuyor..
Sözcüklerimi topluyordum dört bir yana dağılmış yüreğimden
Kapatıp eski bir sandığa en dipte bir tavan arasına koymak üzere
Her elime aldığım cılız şekilde seni seviyorum diyor hala
Duymamacasına bir gürültü çıkartıyordum gerçekliğimde
Buna karşın yaptığım her gece bize dilek dilemekti gizlice
Ve en dipte olduğum bir halde, hüzün gemilerine yelkenken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!