Gözde Hatiboğlu Şiirleri - Şair Gözde Ha ...

Bu şehir aldatılmışlığının acısını çıkartıyor anladım yüreğimdeki sevda sözlerinden.
Aşk diyorum,ardından koşturan adın geliyor.
Gözyaşı diyorum yine sensin gözlerimden dökülen.
Öfkeleniyorum bazen ve sana olmadık tavırlar takınıyorum yine senden geri gelen.
Kalan hisler koruma altında artık.
Yoksa bu şehir kıskançlığıyla yok edecek sana olan hisleri; biteceksin sen.

Hani masum çocuklardık ya biz farklı iklimlerde, düşe kalka büyümek dedikleri şeyle baş etmeye çalışıyorduk..
Ayrı geleceklere giderken çakışacağımız sadece içimizde var olan bir nesne ilişkisiydi belki, bilinç düzeyinde değildi..
Şimdi fark ediyoruz ki aynı söylemlerle büyütülmüşüz ve aynı yerden dokunuyoruz her seferinde gülümseyen gözlerimize..
Sevgili bu nasıl rastlantıdır karmaşa bir hayat içinde..

Kaybedilenler yok aslında, her paylaşım uzaklık içinde bile olsa aşka çıkıyor..

Mimi’ye..
...............


Orta okulun ilk yıllarıydı daha. Yeni yetme gençlik hayalleri peşinde koştuğumuz yaz zamanlarında yıldızlı gecelerde kumsalda gitar çalar, şarkı söylerdik. Dost yüreklerde aynı kıpırtı, dilde müziğe eşlik eden, ‘söyle kumralım benim adım neydi’ diyen ilk akord denemeleriydik.

Ağla İstanbul..
Bitmeyen aşkların yarım kalan virgüllerine ağla..
Suya yazılmış sözlerle yürekleri dağlarken cesaretsizliğine yenik düşen sevgilinin yalnızlığına ağla..
En güzel yerinde biten ve uğruna hayat vaat edilen koşulsuz sevdaları ezip geçmeyi güç sayanlara ağla..
Yapılması gerekenle içten geçenlerin çakışamadığı şimdiki zamana, hazırlığı yaparak süreçlere bıraktığımız geleceğimize ağla..
Ağla sevgilim sen de İstanbul’la ki görünmesin yaşların..

İç sesime eş bir düzlemin var bende
Aklıma geldiğin yerde etrafımı saran senler
Sıcaklığın yarattığı seraptan gerçeğe dönüyor
Yolların uzunluğunda elim camda düşten uyanıyorum
Sonra sahiline vuruyorum kendimi şehr-i İstanbul’un
Hisardan bebeğe doğru parmak arası bir yürüyüş halindeyim

Yapraklar dökülecek ardımızdan..
Sonbahara dönecek şimdi bu bahar vakti mevsimler..
Çünkü bitişi vuruyor saatler..
Bembeyaz bir örtü kaplayacak her yanı, soğuk..
İçim üşüyecek sen yanımda yoksun diye..
Kal diyeceğim de, gitmeyi isteyen benim galiba..

Seyr-ü sefadayım gözlerinden çalınmış mavi bir gökyüzünün altında İstanbul’u.
Mekan aynı mekan, aylar sonra ilk kez gitmeye cesaret edebildiğim.
Elimde yine bir kadeh yakut,
Boğazımdan geçen her yudum, yeni bir cümle sana dair.
Yoksun diye isyanım dalgalar arasından göz kırpan kız kulesine.

Dokunsalar ağlarım şimdi. Acısını tarif edemeyen, neye niçin ağladığını bilmeyen çocuklar gibiyim. Sanki çok sevdiğim oyuncağım elimden alınmış yada ben fırlatıp atmışım ama parçalandı diye kızıyorum etrafıma. Duygularını tarif edemeyen, somut olmadığını bildiği halde görünen bir yaraya kanıyor diye bakakalıp ağlayan çocuklar gibiyim. Dokunsalar ağlarım diyorum ağlıyorum. Ağlıyorum.. Gözyaşlarının bitmeyeceğini söylemişlerdi ama öyle bir an geliyor ki ağlamak acıya yetmiyor. Gülümsemeye başlıyorum. Buruk ve anlamsız bir gülümseme asılı kalıyor dudağımda. Boşluğa takılı kalmış bakışlarla dalıyorum. Gözlerimin içinden geçiyor her şey ama bana kalan yok.

İşte, bu noktada fark ediyorsun sende içimden bir şeylerin düştüğünü. Kendini her aradığında bulduğun bakışlarım yok. Demiştim sana, korkularımı anlatmaya çalıştığımda ciddiye almamıştın. Gözlerimdeki seni kaybettim diyorum, duygularım değişti diyorum ve hep yaptığın gibi suçluyorsun beni. En çok buna dayanamıyorum. Anlatamadıklarım değil aslında söylemeye çalıştığım, niyetimin sorgulanmaya ihtiyacı yok çünkü seni hiç kandırmadım.
Beni hayatında istemezken şimdi hayatımdan çıkmakla ilgili tehditkar sözler savurman niye? Bunca zaman seni kendime yakın hissetmedim ki, hayatımda herkes vardı bir sen yoktun. Şimdi gidiyorum diyorum, suçluyorsun. Kendine yabancı duruyor, saldırgan bir tutumla içimdeki aşkı yok ediyorsun. Beni kırıyorsun ve ben hala seni sevmeye çalışıyorum. Hala seni hayatımda tutmaya çalışıyorum. Masum bir sevdaya kendi anlamlarımı yüklemişim,yeni yeni görüyorum. Seni sevme gerçeğim değişmiyor, değişen karşılıksız olduğunu söylediğin bu aşktan çıkıp gitmem sadece.

Sessiz kalalım istiyorum bundan böyle. Bırakalım sessizce yerini alsın bu masal da diğer masallar arasında. Sessizlikte yüzdüreyim kağıttan gemilerimi serin sularda dağılmalarını izlerken. Sus.. biliyorum senin içinden geçenleri, tekrar tekrar anlatıyor olmak değiştirmiyor var edemeyeceğimiz birlikteliği. Hiç değersizleştirmedim ki ben seni. Şimdi bırak yalnızlığımdan yana olsun her şey, sensizliği öğrenmeli.

Bir aşk şiiri yazmalı sevdiğim adama biraz veda serpmeli içine ama.
Gözlerimin yaşından koymalı az biraz,
İncesinden sinerken kağıda özlem, hayalleri anılara terk etmenin yasını tutmalı.
Yürek sızısını göstermeli her karşılaşmada sonra,
Sevginin koşulsuzluğunu hatırlatmalı gözlerin içinden geçen.

Seni seviyorum diyorum sürekli, ama artık içimden.. Sessiz sessiz yapıyorum konuşmalarımı, ne sen duy ne ben duyabileyim.. Kimse bakmasın gözlerime.. Kimse konuşmasın hatta benimle çünkü kendimden çok sendeyim son günlerde.. Sessizliğim bundan.. İçinde huzursuzluk çıkartmayayım diye çabalıyorum.. Söylediğim tek cümle var, nakarat oldu; seni seviyorum..

Sen, huysuz bir ev sahibi gibisin aslında.. Sürekli atmaya çalışıyorsun beni yüreğinden.. Yada kendine bile yabancı biri.. İnsan bunca zaman emin olduğu şeylerde yanılır mı.. Bu kadar uzak, kayıtsız nasıl davranabilir ki.. Anlamadım ben seni.. Anlayamadım.. Artık ne görüyorsam kendime aldığım o.. Altında yatanlara ulaşmaya çalışmıyorum.. Hatta seninle göz göze gelmek kabusum son günlerde, nedendir ki savunduklarımı görmek istemiyorum senin gözlerinden akan..

Şimdi ben gidiyorum.. Daha doğrusu uzaklığım seni kaybetmek istemediğimden aslında.. Ama misinalar var elimde fark etmediğini sanarak yakın olmaya çalışıyorum çoğu zaman ve bu o kadar rasyonalize halde oluyor ki kendime inkarım kolaylaşıyor.. Kızıyorum sana.. Neydik ne olduk diyorum sonrasında.. Başlıyor durduramadığım göz yaşlarım ve hıçkırıklarla adını anıyorum.. Yine aynı cümle sessizliğimde aklımdan geçen ve yüreğimde avazı çıktığı kadar bağıran; seni seviyorum..