Ben yalnızlığının gölgesinde,
bitmez bir vuslat nöbetindeyim.
Göz kapaklarım,
kuşandı artık kaç cepheyi,
baştan başa git gel,
Devriye sürerken geceyi.
Ve ben filizlenen her yaramda,
Senin adını bastırdım göğsüme,
Kokladım gonca gülleri.
Kayıt Tarihi : 24.11.2023 04:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!