İlk günden hatırlarım gözlerini
Bir menekşe gibiydi, güneşe doğan
Kokusuyla cezbedip, çapkın böcekleri
Buğulu taneleri süzülürdü toprağa
O güven dolu sıcacık kollarını
Uzatırdı annemiz, tertemiz ellerini
Biz onun yaramaz çocukları
Ayrılmadan bir an, tutardık eteklerini
Seneler, seneler önceydi,
Ne koca dut kaldı bahçemizde
Ne salınan selviler
Ne menekşe gözlü anneler
Şimdi bir çocuk geçerken önümde,
Eli de annesinin eteğinde
Gülümseyerek bakıyorum,
Biraz da mahzunca,
Geçmiş, gelecek günlere
Kayıt Tarihi : 19.5.2015 21:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!