Film Şiiri - Halil Kumcu

İnsanlar, ah şu insanlar,
Erken geldiğinden dem vuruyor dünyaya.
Senaryosu çoktan yazılmış,
Bir filmin içindeyiz, hepsi bir rüya.

Senarist yazmış rolümüzü,
Adına kader demiş.
Doğduğun gibi öleceksin bir gün,
Bin sene yaşasan da biter demiş.

Mehmet gelseydi bir kaç asır geç,
Sanma ki beklerdi İstanbul.
Kim geçirecekti o vakit?
Karadan gemileri hangi meçhul kul?

Ya Gazi’ye ne demeli?
Kefensizler oldu şehit.
Takılınca esaret halkası boynuna,
Hürriyetine vurulurdu kilit.

Ne erken ne de geç,
Filmin süresi belli.
Sular seller gibi geçiyor,
Ebedi mabedim çift direkli.