Geceler Şiiri - Halil Kumcu

Akşam oldu, yine her yer karanlık,
Boğazımda, bilemediğim keder.
Bir düşte beraber yaşlanamadık,
Bu eder işte, beni gün gün heder.

Yüreğe böyle çökersin ansızın,
Tutulur dil, hasretle darmadağın.
Yüzde toplanan çizgiler acının,
Yalnızlığıma süzülürken deler.

Bir efkâr alır, gözlerimden düşer,
Bir yanım uçurum, kirpiğe siner.
Öbür yanım, cehenneme eş değer,
Ete kemiğe bürünür geceler.

Radyodaki şarkıya saklanırsın,
Avuçlarıma biner, kanatırsın.
Kalbimi, hazin hazin ağlatırsın,
Kalem yorgun, gece uzun son sefer.