Hayatım sararmış bir kır romanı
Bozkırlar kaplamış gittikten beri
Öyle isterdim ki bulut olmanı
Getirsin baharı yağmurla geri
Bir kıvılcım atıp yakanlar oldu
Küçük olsun bir yer var mı kalbinde
Yeter bana kıvrılır da yatarım
Değil seksen dakikada yüzbin de
Usanmadan senin için atarım
13.1.2012 Kuzuluk
Bana diyordun ya gönül hırsızı
Oysa ki mahpusa düşen senmişsin
Hani dinmiyordu kalbinde sızı
Oysa ki sen yine seni yenmişsin
Ben gittim gönlünle başbaşa kaldın
Kimi nefsler aç ki kanmaz ırmaktan
Kimi öyle toktur kanar bardaktan
Kimi arzun ile tutuşur yanar
Kimi körelmişte ateşte donar
Bir yaban gülünü sevmişim ama
Haberi olsa da belki darılır
Narin bedenine elim uzansa
Korkuyorum yine dalı kırılır
Sen cennet gülüsün kalbin kapısı
Başkası dindiremez gönlümün acısını
Bir bilse şu kalbimin kim için attığını
Hergün elem veriyor ruhuma bunca anı
Bir bilse şu kalbimin kim için attığını
Görmezden mi gelirsin gözün hep ötelerde
Yüreğimi yıkıp geçtin
Sebepsizce ithamlarla
Oyunmuşum senin için
Yazdım onu bir kenara
Bendeki kalp taş mı sandın
Elimizde olmayan korkuya kapılmışız
Ne oldu bize böyle biz niye ayrılmışız
Sebepsiz karşılıklı bilmeden darılmışız
Neydi bize dur diyen ne adım atabildik
Korkumuzun içinde yaşadıkça irkildik
Bana elem veriyor sensiz bir anım bile
Yetmedi mi yıllardır çektiğim bunca çile
Şimdi tam buldum derken kavuşmamız nafile
Yetmedi mi yıllardır çektiğim bunca çile
İki kelam edeyim izin ver bana dinle
Üç Nokta Gibiydik
Devamı olsa da bir yerde duran
Bilmedik ne vardı ne yazar sonda
Yaşanmamışlar ki neyi anlatsan
Üç nokta gibiydik bir paragrafta
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!