Sokaklar duygu yüklü kaldırımlar eskidir
Koyu bir sis örtünmüş karanlıktır bu şehir
Yalın ayak bir adam korkudan mıdır nedir
Ya türkü mırıldanır ya içinden son şiir
Uzatır tutan olmaz hayal kuran elleri
İçin sızlar durur akşam çökerken
Hani hergün onu çok özlersin de
Uzanıp elini tutmak isterken
Bir veda korkusu yaşar içinde
Gündüze geceye özlem yüklersin
Kiminde umutsuzluk kiminde bir şikayet
Kimisi kulluğunu bir kulda arar olmuş
Sırtındaki küfeyle tarifsiz bir eziyet
Kimisi benliğini bir pulda arar olmuş
Edepsizlik içinde nefsine har sarıyor
Gülüver sevdiğim gülde gamzesin
İlkbahar seninle bir bahar görsün
Bir selamın ile karlar erisin
Kesme selamını dağlar yürüsün
Uzaksa selamın ne gelir elden
Birgün ben ölürsem unutma sakın
Her bayram öncesi yanımda otur
Rüzgarla ters yöne giderse kokun
Bir avuç toprak al üstüme savur
Bir toz zerresine kokun sinecek
Kırık bir kalp bıraktım biliyorum arkamda
Oysa fırtına vardı benim içli dünyamda
Nasıl anlatacaktım içten içe koparken
Başucumda gözyaşı yüreğimde sen varken
Kayboldum mazinin derin yerinde
Artık ne bir ümit ne de yaş kaldı
Sıcaklık aramam o ellerinde
Ne bir heyecan var ne telaş kaldı
Bekle diyemedim gelmek üzere
İçimde saklıdır derin bir umut
Unut diyorsun ya kolaysa unut
Kolay mı unutmak kalp ağrısını
Kulağımda hergün hep aynı tını
Sessizce fısıldar ağladığını
Yorgunum arkadaş bitkin bedenle
Düştüğüm yerleri saydığım mı var
Bir kere yüzüme gülümsemenle
Sarhoş ettin beni aydığım mı var
Bir çiçekle bahar lütfettim sanma
Gün gelir unuttum dersen anlarım
Boynuma ayrılık asar giderim
Sensiz olacaksa tüm zamanlarım
Bağrıma alevler basar giderim
İsterim bensiz de mutlu ol emi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!