Fesih Çelik Şiirleri - Şair Fesih Çelik

gitmelerinden sonraydı.
özlem ekip,sabır biçtiğim,
adaklar adayıp,dualar ettiğim,
bir abaküsün renkli tanelerine dönüşen
günleri iple çektiğim,
mevsim yorgunu günlerde

Bağlar bozuldu,
Turnalar göçtü ciger parem
Sonbahar da gelip geçiyor işte.
Önümüz zemheri...

Şimdi tüm şarkılar,

Eğer bir gün
Sırtınızı dayadığınız duvar
Sebepsiz üstünüze yıkılırsa,
Yıkılan duvara mı yanarsınız
Çektiğiniz tarifsiz acılara mı?

Eğer inadına,
İnadına olmasaydı
Hiç çekilir miydi;
Ters yüz edilmiş
Eğrelti bir ceket gibi
Sırtımızda taşıdığımız

Can dost;
Tutma.yürğime ayna tutma,
Göremezsin
Yüreğimdekini
Göstermez aynalar
Kanatan hercai dikenleri.

Sen gitmelerden yorulmadın
Bense beklemelerden.

Gitmelerin
Seğirtip geçen bir gölge,
Bir gündüz düşü gibi.

Yerdeki boş kovanlarını topluyorum
İsabetsiz,
Korkak atışların.
Gördüğünüz gibi
Hâlâ selası okunmadı kör talihin…

Ah,bu çağrılar
Hasret yüklü çağrılar,
Baştan çıkarır,
Düşler diyarına götürür.
Pervane eder,
Yakar Zerdüşt'ün ateşinde..

Aksa dereler aksa
Akıp,akıp gökyüzünü doldursa
Bir akşam üstü
Ya da
Bir seher vakti,
Boca olsa tepemize.

Hangi mevsimdeyiz,unuttum.
Nedense,sanki aylardan zemheri.
Akşam,akşam yine başladı poyraz
Daldaki yaprak üşüyor.
Kuşlar çaresiz kuytuluklarda.
İçim ise,