Zaman büküldü
Gülen gözlerinin ışıltısıydı
Geçmiş -di’li zamandan
Şimdiki zaman kipine süzülen...
Köpük,köpük yüreğim,
Taşmaya hazır...
Zemheriden sonra
Bahar gelir.
Ve bir meltem yoklar şehri hafiften.
Eser ılık,ılık.
Tuz tadında,
Yosun kokusunda.
Çetelesini tutmuştum
Hepsi de aklımdaydılar
Avucumda topladığım yaseminlerin
Ve akla ziyan sevmelerimin.
Hele böylesi bir zamanda
Sebepli bir tutulmadayken
Bulutlar sağıldı toprağa,
Yaz hummasına...
Yanık koktu her yanımız
Say ki birer yangınzedeyiz
Yanıklarımızı sarıyoruz beraber..
Bir sonbahar gibi gelip geçtin.
Arkanda gözü yaşlı bulutlar bırakarak.
Varsın essin rüzgar,savrulsun yapraklar.
Hiç biri kimsesiz yüreğime gam değil.
Nasılsa mevsimler yine değişecek,
Gök kuşağı fularım boynumda olacak
Bir kırlangıç hafifliğinde,
Karlı doruklardan süzülüp gelen rüzgar
Çok,çok uzaklardan geliyorsun.
Dur biraz....soluklan.
Bağrımı açtım sana
Serinlet...
Kutsanmış bir ikon gibi,
Boynumda taşıdığım ismin
Saklı kalır bende..
Kimse görmez
Kimse duymaz.
Ne seherin yeli,
Sana Islanmışım
Sana Üşümüşüm
Sana Susamışım
Senden Bir tek ilmek isterim,
Sökük yaralarıma…
Vadinizin şarabi akşamında
Gelincik yaprağı basmıştınız
Kenger kanatması ellerime.
Efsunladınız yaramı,yoldaşça.
İşte o an,yüreğime bohçaladım sizi
Hemde sımsıkı kırk düğümle...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!