Diller var bizde
Gönülleri sevda ile beslenmiş
Bir yâre can veren kullar var bizde
Cemal elle değil nurla süslenmiş
Canana can veren diller var bizde
Döndün
Fikr ile bakmadın mahlûk-u cana,
Kör olası nefsim taşamı döndün?
HAK emrini yazdı yüce Kuran’a,
Kör olası nefsim boşamı döndün?
Devir gitsin
Hayat dediğin bir çile
Çevir oğlum devir gitsin
Derde düşme bile bile
Çevir oğlum devran bitsin
Bir gönül ferman dinlemez yandıkça yâri özletir
Aşk ehlinin mezarına diken deyil gül yakışır
Sevda her kulu yıpratmaz yaktığı kalbi sızlatır
Sevenlerin mezarına diken deyil gül yakışır
Deryalarda keklik değil erkânı bilen kuş yüzer
Dikenle dolu yolum
Koru bizi ey Rabbim ben zaten dertli kulum
Bir kardeş kardeşine güvenmiyor bu elde
Gözlerim görmez oldu dikenle dolu yolum
Bir kardeş kardeşine güvenmiyor bu elde
Derdimin üstüne dertler eklendi
Tabip bulamadım dardayım efem
Kervanım yol aldı göçüm yüklendi
Bedenim çok yorgun zordayım efem
Kalbime şevk değil acı verdiler
Değil Ki!
Aşsız kaldım işsiz kaldım yurdumda,
Bu çileler benim yazım değil ki!
Sessiz kaldım sazsız kaldım yurdumda,
Bu türküler benim ezgim değil ki!
Başım yana eğip cansız bıraktın
Değmesin zülfüne bir yâdın eli
Cemalin nuruyla kalbimi yaktın
Değmesin zülfüne bir yâdın eli
Seven kalbin kuru aşikâr olur
Her kulun gönülün, de bir Leyla vardır,
Bendeki bu derde derman efendim
Gönlü nar eyleyip ağlatan yardır,
Bendeki bu derde ferman efendim
Yâr seven vaz geçer tatlı aşından,
Yorgun düşen şu bedenin,
Der mi ki ben dost aradım?
Kıvrım kıvrım olan tenin,
Der mi ki ben dost aradım?
Noldu sefil seni malın?
az önce harika bir şiir okudum şimdi ise o şiirin sahibini yürekten kutluyorum.