Gel ağlatma beni güldür sevdiğim
Feryadım dağlara sitemim sana
Gel ağlatma beni güldür sevdiğim
Aşkından öldürüp kıyma bu cana
Gel ağlatma beni güldür sevdiğim
Kalp karardı yüz gülmüyor
Gel ey nefsim gör gerçeği
Diller tevhitle ölmüyor
Gel ey nefsim gör gerçeği
Bülbüller gülde ötmüyor
Gel gönül sen dalma sakın, bilmediğin ummana
Her deryada kulaç atmak bir kulun karı değil
Aklını ilimle koru varma ıssız limana
Bir canı hakka pay etmek her kulun karı değil
Ağla dertli gönlüm ağla ağla ki kalp şad olsun
Gelsin bir can verelim
Dünyada menendi yok gül dolu topraklarım
Seher vakti kalkanlar gelsin bir can verelim
Günden güne sararıp soluyor yapraklarım
Gönüle el atanlar gelsin bir can verelim
Bağlarda laleler kalpteki güller
Gam çektikçe gönül gider yarene
Güllerin aşkıyla yanan bülbüller
Dem döktükce gönül gider yarene
Bağbancı bağını derer ağlamaz
Hayalde kaldı hakikat sözde yiğitler çoğaldı
Uçun turnalarım uçun gidin dostlar diyarına
Kullar kurda baş eğse de güldeki yaprak doğaldı
Göçün turnalarım göçün gidin dostlar diyarına
Sam vurunca yaprak soldu çiçeklere yad dadandı
Bir can cana cefa vermez
Gelin canlar bir olalım
Can vermeyen hakka ermez
Gelin canlar bir olalım
Bu gönlü güle vererek
Gönle doldu badi- sabâ,
Gelin dostlar hakka gidek
Vakit geçti oldu hebâ,
Gelin dostlar hakka gidek
Mümin ezânla uyanır,
Gel ağlama dertli gönlüm ağlama
Gözden akan gönül yaşı acıdır
Ağlayıp ta dertli derti çağlama
Gözden akan gönül yaşı acıdır
Kalp yanınca aşk yolunda savrulur
Gel eyleme sevdiğim bana cefa çektirme
Gönlü yakan gül yüzün güldükçe bağrım yandı
Ben seni candan sevdim gözümden yaş döktürme
Gönlü yakan gül yüzün güldükçe bağrım yandı
Haniya o günlerim hanı o gençlik nerde
az önce harika bir şiir okudum şimdi ise o şiirin sahibini yürekten kutluyorum.