ruhumun gemisi kiyi ya vurdu
Içimde açan çiçekler tek tek soldu
uykum firara çıkdı
gönlüm yasa boğuldu
sen gittin ya baharım
bende herşey alt üst oldu.
Belkide ilk defa korkuyorum adamım
Kelimelerim yetersiz geliyor susuyorum
Seni bu kadar severken kırılgan yüreğim
Sende yer edememekten titriyorum
sevgi neydi emekdi biliyorum
Ve ben emek veremedim galiba
Küçük bir göz temasıyla başlamışdi
ne sen cekebilmisdin gözlerini benden
nede ben kopabilmişdim senin büyünden
hiç ummadığımız bir anda isd e
böyle demir atmış di kalplerimiz birbirine
korkularimla yüzleşdim bu gece
ben senden gidemedim yinede
sen bana yasakdin ben sana mahkum
kor alev gibi yandım tutuşdum
yanlış zamanda yanlış bir aşk bu
ne yazılmış bir roman kahramanı
kalbim kırık bu gece nedeni ve sebebi bende olan
dalıyor gözlerim çok uzaklara
kirpiklerimde akmayi bekleyen iki damla gözyaşı
ruhumda ise cam kırıkları
uçmaya başlayan kalbim yerle bir
denizim dalgali hayallerim yıkık
sessizlik ve sensizlik iki zor kelime
ikisindede kurban zaten hep benim nedense
sessiz kalsam misralarim feryat figan
sensiz kalsam yüreğim kanar
her iki durumdada olan yine bana
sevmedin diyemem çok sevdin
Bir kuş çırpınıyor içimde
Nefes almakta zorlanıyorum
Boğazıma düğümleniyor tüm kelimelerim
Sanki bir çıkmazda bocalıyorum
Karanlığım ruhumda ama çıkamıyorum
Sebebi ve sonucu çıkmaz sokak
tozlu raflarda birakd im ben hüznümü kilitli bir kutunun İçind e
anahtarı sevgi ve umut olan bir bilinmezlikde
hep güçlü değilmiydim ben sizlere göre
Içimde sözler kavga etsede hep suskun bir çocuktum isd e
gözlerim doldu ama hep güldü bu deli kız demi
ben hep yazmadimmi bir hikaye herkeze inat
bir gemi ve bir liman
ikisi arasında kalmış bir beden
gemiye binip gitsem her yerim hasret
limana çekilsem gözlerine vurgun
ve sana delice tutkun bir kalp
deniz gibi masmavi senin sevdan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!