Fatma Koyuncu Şiirleri - Şair Fatma Koyuncu

Yağmurlu bir sabahda yine yüreğim
Sen gittikten sonra zaten
Hiç güneşi olmadi kalbimin
Ansızın girdiğin kalbimden
Habersiz yine giden sen değilmiydin
Sevmek cokmu zordu be adam

Tesadüfler degilmi insanları birleştiren
Bazen küçük bir merhaba ile başlayan
bazende küçük bir tebessümüdür
ama önemli olan sıcak bir sohbettir aslında

Birbirini hiç tanımayan iki insanın

zamanı durdurup geriye sarsam
seni ilk bulduğum zamanlara
senin yaramaz çocuk olup
benim hep sessiz olduğum günlere
deli dolu hallerin olsa yine
bir saniye bensiz kalmadigin

Özlemedim ben seni
Ne huzur veren bakışlarını
Nede
Ömrüme ömür katan gülüşünü
Ruhumu ısıtan ellerini
Seni seven bu yüreğimi.

nefes almak zor gözlerim kapanıyor
boğazıma düğümlenmiş tüm yaşanmislarim
insan özler mi kendini ben özlüyorum
gözlerinin ici gülen ı temiz ve saf kızı
dilimde acı bir şarkı gözlerim donuk
sanki kırılmış Içimde her şey

deniz kenarında oturan nedensiz iki insan
ayrı bedenlerde aynı hayali yaşayan
aşkı mısralara döküp gözlerinde hayali kalan
dilleri lal olup gönülden konuşan
dalgalar vurdukça sahile
başka rüyalara dalan

Hangi mısraya hangi resme çizeyim seni
Hiçbiri icimdeki sen degilki
Anlatmak imkansız yaşamak gerek
Masum sevginin her halini.

Bazen ucan bir kuşun kanadındaki yel

dün gece pencerem açık uyudum
belki rüzgar olup gelirsin diye
bir esinti olup gelip bana sarılırsın
rüyalarima girip yüzümü güldürür
nefesini hissettirip hasretimi dindirirsin
aşk bahçemin sahibi gelirken kokunuda getir

siz hiç rüzgarın sesini dinlediniz mi
ne çok şey anlatır aslında
bazen gurbetin silayi özlemini
küçük bir çocuğun uçurtma sevincini
bir askerin annesine vatan borcu yeminini
bir sevgilinin aşkına olan hasretini

yüreğimde bir yumru Içimde sızı
sabır yarabbim ya sabır
hangi karanlık gece sabah olmadıki
sabır yarabbim ya sabır
ellerim semada dudaklarımda dua
sabır yarabbim ya sabır