Fatma Koyuncu Şiirleri - Şair Fatma Koyuncu

hasretin bu kaçıncı günü
vuslatı belli olmayan bir suçlu gibi
gardiyanim hayalin
yoklugun ise demir parmakliklarim
suçum seni sevmekmi adamım
yeminliyken sevdaya bu yürek

Sen adını koyamadığım şey
ben bir bilinmezlikde kaybolan
bir yürek
her gelisin ruhumda filizlenen bir cicek
her gidişin yüreğimde bir ok
şöyle şimdi sevgili

yağmur yağıyordu seni tanidiğimda
benim gözlerimde yaş vardı
sanki kader bize bir oyun oynuyor gibi
gözlerimiz takıldı birden birbirine
benim gözlerim.ne kadar soğuksa
seninki ise o kadar çok sıcakdi

Yine soğuk odam ve hayallerin
Girme rüyalarıma artık adam
Yokluğun soğuk yüreğim rehin
Her gece gözlerin kabusum
Çok sevdim seni neydi suçum
Maziyi kovamam hepsinde sen

Gitme diyemedigim ama kal demek ici n dilim varmayanimsin içimde kopan volkanım dışım da akan nehirimsin sabaha kadar uyumadan düşündüğüm gün uz ise hayalimsin kelimelere dökmeden sevdiğim ama inkar edişimsin ben senin olmasamda sen zaten benimsin git özgür kuşlar gibi üç cano gitsende kalsan da ruhuma imza atmışsın sen mutlu ol yeter ben senle baharı zaten yaşamişim.

sen kadere karşı koymuşluğum
yaşlı yüreğimin son cirpinişi
aşkına kapılıp kaybolduğum
ve bir rüya görüp uyandiğim
özür dilerim sevdiğim
ben yine yazamadım bu hikayede bir son

Kalbimin suskun yanı
Söyle ne kadar oldu
Kalemim seni elime almayalı
Neden küsdün böyle
Çekildin kabuğuna sessizce
Veda ettiğin şehremi özlemin

suskunluğun vazgeçmişligim degil
seni çok sevmem den
gitme diyemedim hakkım yokdu demeye
o yüzden
olmayacak bir sevdaydı benim istediğim
zaten omur olmayacakları istemek

sessizliğin karanlık senin demişdin
ve sen susarsan isd e o zman bitmisdirsin.
saatlerce konuş bağır çağır amma susma
sen susarsan gidersin bilirim sevdam derdin
herkez susarken dinlenir bilirsin ben konuşurken
benim suskunluğum deniz

kıran kırdigini bilmedik den sonra
üzülsende boş düşünsen de
sen hep tek yaşamadinmi hayatı
gidende bir kalanda