bir kuş olup kanat çırpsam özgülüğe
kanadimda ne hayatın yükü
nede kalbimde hüzün olmadan
önce bir deniz üzerine süzülsem
mis gibi kokusunu almak için
sonra ormana yönelsem
Dışarda delice esen bir rüzgar
oturdum bir taşin üzerine
aklım da sen ruhumda özlem
daldım senli günlere
senle gülen bu gözler
demek ışık olamamış senin gözlerine
vakit kavuşma vakdi
sevdanın aşkıyla bedenin ruhuyla
hani bitmek bilmeyen saatlerin bittiği
gözlerin hasretle yol gözlediği
kelimelerin bitip sadece gözlerin konuştuğu
ayrı bedende bir nefes olma vak di
Ruhum kimsesiz bir kayık
Süzülüyor sessiz sessiz
Ağlasam fırtına kopacak
Konuşsam nehirler coşkun akacak
Ben izlemeyi seçtim
Bakalım kalbim
hasretin bu kaçıncı günü
vuslatı belli olmayan bir suçlu gibi
gardiyanim hayalin
yoklugun ise demir parmakliklarim
suçum seni sevmekmi adamım
yeminliyken sevdaya bu yürek
kelebeğin ömrü kadar oldu sevdalar
onlar kadar kırılgan ve kısa
seviyorumla başlayıp dokunmayla biten
ne bir his var içinde nede bir anlam
anlık heveslere dönen zavallı bir sevda
oysa ne umutlarla yelken açılır
kapat gözlerini ey gönül
bir deniz kenarında yürüyen
bir genç kızla bir erkek
kız utangaç ve gururlu
erkek ise toy ama sevgi dolu
kızın gözleri hep kumlarda
keşkelerle kurulu bir hayat yaşıyoruz aslında
hep birşeylere geç kalıyoruz yada erken
bazen bir bakisda yakaladığımız huzur
bazende yazılan iki satırda
ama elimizde hep malesef
simdi hayallerimiz hep eksik
beklemek.
seninle sensizligi yaşamak
uzaklardan bir kırlangıç bekleyip
hayale dalmak.
gidişin
kalbe saplanmış bir bıçak
bir kış masalıydı benim hayatım
sen ruhuma gelmeden önce
karlar ýağardi düşlerime
hergünüm yağmurlu kalbim buz
gönlüm bulutluydu.
ve sen doğdun gözlerime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!