Fatma İlan Şiirleri - Şair Fatma İlan

Gülüşüme bakardı gözlerin,
Bir tebessümle biterdi sözlerin.
Belki biraz daha sevmek için
Bahane arardı ellerin ve yüreğin.
Sen severdin,
Ben gülüşümle yüreğine değerdim.

Her hangi bir rüzgar değildin sen,
Ilık ılık estin, geçtin hayallerimden.
Doğan güneşle yeşile çalarken gözlerin,
Vurulmuşum haberim yok gülüşlerinden.

Sonbaharın döktüğü yapraklar misali,

Sırların vardı dökülmeyi bekleyen bana,
Umutların yaralanmış, ihtiyacı var sarılmaya.
Anlatsan, bir adım atsan korkmadan
Tutardım ellerinden düşmezdin güvendiğin o yolda.

Fatma İLAN

Kalsam gözlerime
Gitsem düşlerime
Ecel gelecekti
Bilemezdin
Araf’ta gibi kaldım öylece
Ne bir adım ileri

Umut bağlamış isem gökyüzünün mavisine
Kanım kaynamış ise ağacın/çimenin yeşiline
Bir mucize arıyorsam yaşamın döngüsünde
Kim bilir
Belki de
Hep bahane bunlar tebessüm edişime

Arife ablam dedi ki; Çok yakışıyor sana kırmızı
Sanki gökyüzünün yıldızı.

Döne seslendi Ankara’dan. İşte sana yakışan bu.
Lacivert asaletin rengi, İşte tam bir hanımefendi.

Bir gün gökkuşağı gibi rengarenk olacak yüreğim
Şükür duaları ile semaya uzanacak ellerim
Acısı tatlısıyla zihnimden geçerken geçmişim
Özünde bulduğuma teslim olacak geleceğim.

Sözlerin hiçbir hükmü kalmadı defterimde
Dil dökmeler, yalvarmalar beyhude artık
Mazinin, yaşanmışlıkların izi kalmadı zihnimde
Bir adım atarken ileriye,
Varlığını bıraktım geride.

En güzeli idi,
Kendi türünden başka bir canlıya kucak açmak
Doğayı tüm canlılar ile paylaşmak ve korumak
Yağmurda ıslanmak
Çıplak ayak çamura basmak
Kirlenmişliğimizden utanmamak

Islanırken yağmur damlaları ile saçlarım
Çamurla kaynaşıyor ritim tutan ayaklarım
Gözlerim kapalı, günün tasası arkamda
Sıcak bir dokunuşa uzanıyor yanaklarım.....