Fatma İlan Şiirleri - Şair Fatma İlan

.....(1) .....
Issız sokaklarda bir başına kaldığında,
Gülmek zor gelecek böyle bir anda.
Gözlerinin önünde canlanınca hatıralar,
Kaybetmiş olacaksın yaşamı zamanında

Kim bilir,
Bu kaçıncı sonbaharım.
Dökülen yapraklarım,
Yalnızlığım.

Kim bilir,

Neden beyazdır bulutlar,
Gökyüzü neden mavi.

Neden uçarki kuşlar,
Neden açar çiçekler.
Neden yıldızlar gece çıkar,

Ölüm gençlik dinlemez,
Vakit tamam der.
Götürür seni,
Bilmediğin o yere.

Ne sultanlığın,

Bazen,
Bir çiçektir yalnızlıkta açan.
Sulanması yağmurlara bırakılan.
Yalnızlıkta solup giden.

Bazen,

Sevgi, ilimle/ bilimle/ eğitimle,
Sevgi, parayla / mülk ile olmaz.
Seven sevilene, madde/nesne değildir.
Sevmek sadece yürek işidir.

Sevmeyi bilmeyen, saklanır bahane arasına.

Bir kır bahçesinde,
Kardeş olduğunu düşün,
Beyaz ve yeşilin.

Beyaz ruhumuz,
Yeşilse umudumuz.

.....*1*.....
Söylesene,
İhanetten başka ne öldürebilir ki,
Sevgiye inancı.
Anlaki,
Seviyorum diyenlerin hepsi yalancı.

Öylesine uzakken sevdiklerime,
Hiç kimse ve hiçbir şey,
Yok artık geçmişimde
Hüzün kokan günlerimde.

Sonbahar mevsiminde,

Yıllar önceydi,
Ufaktım.
Sulu gözlerim vardı,
Olup bitenlere anlam veremeden,
Etrafına şaşkınca bakan.