Fatma İlan Şiirleri - Şair Fatma İlan

Bilir misin,
İlk kez gördüm çoban yıldızını o gece.

Sıcaklığını hissettim,
Hüzün dolu gözlerimde.

Yıllarca,
Daha gerçekleşmeyen,
İki dilek arasında,
Yoğunlaşıp durdum.

Dilek tutmam gereken, her ortamda;

Her şeyimsin, sen benim.
Fırından çıkmış, sıcak ekmeğim.
Suyumsun kana kana içtiğim.
Sana doğru koşan ayağım,
Kalem tutan elimsin.

Vayy be!
Ne müthiş bir kadınmış öyle.
Herkesi bağladı kendisine.

Şeytan tüyü mü var ne, külkedisinde.
Gören dalıp gidiyor, o kahverengi gözlere.

Üç gün,
Bilemedin beş gün sonra unutulan,
Küçük kıvılcımlardı,
Daha önce yüreğime düşen.
Ve düştüğü yerde iz bırakmayan.

.....1.....
Bence,
Demesin hiç kimse,
Aşk yok diye.

Aşkı tatmamış olanlar,

Mor, örtüsüdür kargaşanın.
Kışın-ayazın diğer adıdır.
İki renk arasında,
Kendini bulmaya çalışan,
Modası çabuk geçendir.

.....1.....
Düşüm gibi,
Elimde ekmeğim, yüreğimde sevdiğim.
Düşüm gibi,
Buğulu gözleri, susmayan dili.

Bir toz bulutu içindeyim sanki.
Bilemiyorum,
Dokunduğum kimin elleri,
Duyduğum kimin sesi.

Bilemiyorum, yaşadığım hayal mi,

Sen gideli,
Kucak açıyorum
Yıldızsız gecelere.
Selam veriyorum,
Karanlığı da peşinden getiren
Gündüzlere.