bize bu eller yaramaz
kalk gidelim malatya'ya
gurbet bize çare olmaz
kalk gidelim malatya'ya
canımıza dert girmeden
zamana kızsamda geçmiyor sensiz
gülleri sevsemde açmıyor sensiz
ne yapsam şu güneş doğmuyor sensiz
benim bugün sana ihtiyacım var
sıraya dizmişim bütün dertleri
her gece yarısı uykumu bölüp
üstüme kabuslar indirmesen yar
bu aşkın suçlusu tek sensin deyip
dünyayı başıma indirmesen yar
gül olsam gönlünde bir yerde açsam
aklımdan neler neler geldi geçti sensizken
hepsini unuttumda bir seni unutmadım
ayrılık şarabını kadeh kadeh içtimde
kör kütük sarhoş olup yar seni unutmadım
yumruklarımı sıkıp duvarlarda kanattım
mademki ayrılık bana son sözün
bende durmam artık kalkar giderim
madem görmeyecek seni hiç gözüm
yaşadığın şehri yakar giderim
sen öyle bir hançer vurdun bağrıma
bu şehir görmedi ve yaşamadı
herkes bir leyla,ydı ben sana baktım
ne böyle bir sevda nede ayrılık
giderken caddeler sokaklar yaktım
kim vardı içinde hiç düşünmedim
ben seni hiç böyle bilmezdim inan
sen bana verdiğin her sözden caydın
demekki benmişim yanlızca yanan
gönlüme nasılda yalanlar saydın
gözlerim kör bakmış meğerse sana
gönlüm bu akşamda efkar deryası
içimdeki derdi atmaya geldim
ıstıraptan uzak kederden uzak
seninle bir gece tatmaya geldim
gözlerine baksam sabaha kadar
kendini uzakta görme ne olur
sen bendeki bana daha yakınsın
bu can benim değil senindir senin
sen bana ruhumdan daha yakınsın
bu canı sahibi almadan önce
yüzünü son defa görseydim şeyda
emanet yerini bulmadan önce
saçlarını tel tel örseydim şeyda
sineme sarsaydım bir kaç telini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!