Eyup Şahan Şiirleri - Şair Eyup Şahan

Can özünden vatan sizi biliyor,
Dünyadan cennete göçen yatıyor.
Al bayrak altına şanla geliyor,
Şehit makamına uçan yatıyor.

Adalet ve avukat

Minik bir şikâyet bura adliye,
Tutturdular bana avukat diye,
Ben yazsam olmaz mı avukat niye?
Yazdır bir dilekçe ver der avkat bey

Yedi iklim dört köşede var olan,
Beni bu hayata bağlayan dağlar.
Baharda al giyip başı kar bulan,
Bürünüp sislere ağlayan dağlar.

Sarmasın bulutlar başı yaralı,

Boşa dert çekersin divane gönül,
Yanıp da tüteni kim anlayacak.
Hasret kalmış gülün dalına bülbül,
Eriyip biteni kim anlayacak.

Gönül kuşu yüksek uçsa bilirim,

Sen gidince yedi mevsim öteye,
Ben burada günlerini sayarım.
Hatıralar sarılınca eteğe,
Ben burada günlerini sayarım.

Günler beri geldi hasret ileri,

Ak sümbüller açtı çiğdem yetişti,
Seni yaylamanın zamanı dağlar.
Ozanları divan kurdu atıştı,
Güzele çektirir amanı dağlar.

Dumanlı başlara yaslansa serim,

Tecelli edince kötü kaderim,
Ahır dağı beni bekliyor oldu.
Eşkiya olmaktan arttı kederim,
Ahır dağı beni bekliyor oldu.

Ben çok mu isterdim böyle olmayı,

Gökten yıldız kaydı bir dilek tuttum,
Mevlam bu kaderi boz diye yazdım.
Türlü işler olmuş sildim unuttum,
Gönlümün sultanı kız diye yazdım.

Gece karanlığı yırtıldı bitti,

Girince gönüle bilinmez hemen
Melul mahzun gözü bakınca bildim.
Her sevenin mutlu olması güman
Ilıkça içime akınca bildim.

Derledim gönlümü bir demet ettim

Göklere uçarsın güzelim diye,
Islanır kanadın düşersin birgün.
Gönüller tararsın özelim diye,
Aşkın kazanında pişersin birgün.

Hor görme meftunu yanıktır diye,