İnsanoğlu
Çıkmayadursun seyahate
Dönüp baktığında ardına
Eskinin yeller eser yerinde.
Çarşı pazar gezersin
Türlü mintana girersin
Kalbin tertemizdir senin
İçimede girersin.
Başında mor yazma
Günleri yazdı,
Döşedi ton ton satırları.
Bir güvercin, yuva yaptı gönlünde,
Düştüğünde sabır tohumları çaredöverden
Böyle bir yazdı yine.
Bir çift kırmızı bot
Dönüşmez saksıya .
Çıkar onu kafandan ,
Saksı kafalı olma .
At defterleri denize
Yan odamdasın,
Ufacıksın-tefeciksin.
Korkma güzel kızım
Çekmedikçe toprak babanı
Sevileceksin .
Temiz değiliz hiçbirimiz,
Sorarım sizlere
Hiç yanaştı mı sevmeye
Birimiz ?
Onun adı Nazım
Onun adı Necip
senin adın sağırların kör Şekip,
Gel-rahat et kardeşlik
Bu sevdadan el çekip.
Üçü beşi hesaplarken
Olacağız yakında eldekinden
O kadar diyoruz borca battık diye
Dikkat edelim madem
Sen kıra kıra mermerleri
Yontarsın en mühim heykelleri
Bense kıra kıra dizeleri
Yontarım en bağnaz kalpleri.
Sen dersin “vive la Brunette ”
Şu zift bağlamış yürek
Sâde benim mi ?
Felek vurduysa silleyi
Gönül bağından geçilmez mi ?
Hak yiyene mazlum biçene



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!