Evrim Evrensel Şiirleri - Şair Evrim Evr ...

Sevgi beslenilen yurt toprağına,
Kin nefret tohumları ekilmesin.
Din İman adına solum sağıma,
Kin nefret tohumları ekilmesin,
Garip gureba beli bükülmesin.

İstidayı arzuhalcı
Yazdı. Kalem düştü gitti.
Sanma aşk yolcusu hancı
Akıl ürküp kaçtı gitti.

Sanar zaman sonsuzlukta,

Kirpiklerin kalem yazdı şiiri,
Aklım baştan gitti yaptın sihiri
........

Sabah seherinde dostun bağında,
Bülbülü tuş eden kızıl gül oldum.
Düşün deryasında sörf konağında,
Cümleden kelama dilsiz lal oldum.

Yıldızlar meclisim, zühre klavuz,

Yarin derdini çekerim,
Köküne sular dökerim.
O yeşerir ben biterim,
Bilmem böyle nice olur.

Çarpışırım yenilmezle,

Bizden maada bir dünyayı görmedik,
Meğer bizden öte dünya var imiş.

Çırpınıp dolanır, karşı kıyıya,
Çıkar elbet yüze yüze Mahlassız.
Dar köprüde eyvallah etmez Ayıya,
Gelmez elbet dize dize Mahlassız.

Yuvarlak söz fakiri, hep sivri dilli,

Körfez kumsalının kum taneciklerinde seni aradım bu gün.
Kumlarda ayak izlerini,
Ufuklarda gözlerini,
O edebsizce sözlerini...
Denizinde kulaçlarını,
Şaklabanlıklarını...

Ruhlarını benlik timi,
Kuşatmış, kurtula bakın.
Megaloman olmuş kimi,
Başatmış, kurtula bakın.

Yükseklerde gezer, uçar,

Kılavuz sabırla, açma arayı,
Hangi bir sabır ki menzil bulmamış.
Karanlığın sonu aydınlık ahir,
Hangi bir gece ki sabah olmamış.

Kara günler geçer baki değilki,