Gönülde ne bu hezeyan,
Ah bir bilebilsen müzeyyen...
Gönül kimi severse güzel oymuş,
Çirkin de olsa...
Güzel olmasa da;
Aşıkın gözüyle bakmalı,
Sen bir Ana idin,
Sen anaydın ana,
Analar Anası,
Sevginin anası...
Toplumumuzun o lanet olası
Ne normları varsa
Günaydın gönül sultanı
Günün Aydın can cananı
Gözün Aydın sevda mihmanı
Aydın gün diliyorum...
Günaydın ruhumun gıdası
Güneş neye doğuyor ki
Batacaksa,
Ve çekip gidecekse.
Hiç doğmasın...
Ağaçlar yaprak açmasın, yeşermesin
Kara gün bitiren, canımda canan,
Aydınlatan, gönül güneşi gel gel.
Ayın şavkı vurmuş parlıyor divan
Huri, melek, canım yoldaşı gel gel.
Gezinip duruyor canda seyyahı
Görunmesen de,
Oradasın biliyorum.
Varlığınla görünmeyen
O yücelerdesin
İşte O bendeki sen...
Nolurdu sanki bir görünsen...
Gökten yere çakılmış gibi,
Paramparça bölündüm.
Darmadumanım..
Vücudumdaki yerlerinden
Fırlayarak dağılıp dör bir yana,
Her bir parem...
Kapkara bir bulut tur atıp durdu
Göklerin tavanı mı delindi ne...
Sular boşalıverdi yer yüzüne,
Yağmur yağmasıydı güya...
Bir Üfürükte püskürttü bulutlar
Serperek her bir yana sularını...
Bir gün değil bence,
Her gün aramalısın.
Her an
Her vakti saniyede
Oysa ben seni her vakti saniye arıyorum.
Zamanımın her salisesinde
Ey benim cananım, gül yüzlü şahım,
Hasretin narıyla divaneyim ben.,
Böyle seyreleme halim ahvalim,
Ateşine dönen, pervaneyim ben.
Hasret yıllarım döndü asıra,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!