Sevgi benim ulum,dinim imanım,
Bırakmam ben beni dinsiz imansız.
Geride sayılı ömrü zamanım,
Bırakmam ben beni şeksiz gümansız.
Bakmadım bir güle seni geçip te,
"Hırsız" dedi ,
"Paramı çaldı" dedi kaydetmedim...
Kalbimi çaldı!
Ses etmedim.
Alıp götürdü, çıkmadı gıkım.
Sabah seherimi günaydın eden,
Herkeste olmayan bende biri var.
Aklımı da gel git, vaveyla eden,
Kimsede olmayan bende biri var.
Aslı bir melektir, noksanı yoktur,
Bende ki hinlerle nasıl baş edem.
Beyaz kelebek bu lekesi yoktur,
Bende ki kirlerle nasil baş edem.
Cenneti alâdır mekânı yurdu,
Bir varsın, Bir yoksun.
Gerçekleşmeden çoğu,
Güre de öldün
İstanbulda doğana kaçarsın.
Aralarda yoksun.
Hatta ne varsın, ne yoksun.
Lale, Sümbül, Çiğdem, Nergizim derken,
Hercai menekşe, kıs kıs gülerken.
Kardelenim boynu bükük beklerken,,
İhanete hiç yol olur mu ahmak.
Hani İnsan nerde kaldı bu sıra,
Seyyah oldum seyran eyledim hanı,
Kimi zalim kimi nötr kimi şia,
Yer Gök yoktu ta başlangıç zamanı,
Ol dedi tüm varlıklar oldu güya.
Doğal oluşumla oluştu hayat,
Ömrüm hiç olmadı benim.
Ömrün derdinde de olmadım asla...
Hayat denen süreci hakettim hep,
Onu yaşadım.
Ve ömür umurumda dahi olmadan...
Biliyordum ki,
Deprem enkazında bir yol bir ses ver,
Sana muhtacım ben, can ver nefes ver.
Bu dünya yer seni, yâr beni de yer,
Yemeyelim biz bizi n'olur sevdiğim.
./.
Öyle özledim ki gizliceden.
Gözlerinden kaybolmayı mesela...
Muhabbet kuşları gibi cik cikleşerek yorulmadan,
Ne olursa olsun doyulmuyor sarılmadan...
Seninle senleşmenin hazzı...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!