Polat bir madene eyledim taadat,
Ne söylersen ezberinde kitabat.
O bana Piri Fani, ben; Sabrı Sebat,
Diyerek yeşerir oldu nebatat.
Davut sandım biraz hafife aldım,
Rüzgâr eser efil, efil,
Yârsız olunur ser sefil,
Bahçeyi perişan etti,
Yağmura olunmaz kefil.
Kökünden söktü mısırı,
Bu kadar bekletme aşk durağında,
Sabır çiçeğimi soldurma yarim.
Yedi yılda bir kez açsın bağrımda,
Sabır çiçeğimi soldurma yarim.
Arada sırada bak nazar eyle,
Eceabatta tek katlı bir evde,
Kitaplardan duvarlar ördü,
Tuğlalar, Tuğla kitap gördü...
Her biri Fi tarihinden,
Kim bilir kaçıncı asırdan desem yeri...
İki buçuk kuruşluk dahi var...
Puluri ser sona raa kodiyé,
Na czım buri şayé mı koyté diyé,
Zé malé peskofi koi serdé şiye,
Naa kı emser mı diyé kéşi nédiyé
Vengé temburi sono koye muzuri,
Açlık mide değil göz,
O yüzdendir bozuk öz,
Burada biter ki söz,
N'apcan şimdi haydi de.
Bozuk hesap,
Fuların sana renk katmıştır demek,
Renkte renk olmazı renksizler bilmez.
Muhabbet ehline tatmıştır demek,
Tat'ta zevk olmaz ahenksizler bilmez.
Renkten rengin almak özün maliki,
RESİM
Bir resim yapıp astım, zamanın duvarına.
İster kopyalayıp bak, istersen dur seyrine.
Alladım yedi rengi, sangımın kulvarına,
İster kolyeleyip tak, istersen vur derine.
Gözden gözünü kaçırır,
Direk bakmıyor göze ki.
Sanar yutarım, geçirir,
Riya gelmiyor öze ki,
Canı cana kat,
Katmazsan canı cana,
Ruh ruhla olmaz.
Lamekan olmak gerek,
Öldürmeden canı,
Akıtmadan kanı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!