Taraf değiştirmiş denilen Özlem,
Sen sen olsan, ne yazar taraf.
Rasathaneci mi, yaparmı gözlem,
Sen sen olsan ne yazar taraf.
Gönlümde gizliden sevdim gönülden
İda dağının dibinde,
Küsülü kaldık yar ile,
Yandım o yarin dilinden,
Küsülü kaldık yar ile.
Bir kor yanıyor özümde,
Şu an deniz kenarındayım.
İnsan denen ne menem yok.
O yok,
Bu yok.
Şu yok,
Ancak ben varım,
Sevgimi verdiğim meğer kahpeymiş,
Önüne gelenle günün gün etmiş.
Köprüler altından çok sular akmış,
Namusu olmazla takılma gönül.
İnsanın kancığı böyle olurmuş,
Dün gece kırdım kadehleri,
Avucumdan kan damlamakta,
Şarap sandım belki,
Kırdığım kadehte şarap yoktu...
Elimde acı,
Kalbimde sancı,
Seyyah oldum seyran eyledim hanı
Kimi zalim kimi nötr kimi şia
Yer gök yoktu ta başlangıç zamanı
Ol dedi tüm varlıklar oldu güya.
Doğal oluşumla oluştu hayat.
Yeşilin benzi sarardı,
Kahve içti ağaçlar,
Sürüye salınıp koçlar,
Kuzulamak üzere baharda,
Ve kırlara salındı kuzular,
Hep aynı idi gün batımı,
Kabuk çatlak, içi geçmiş,
Çok sofrada yemiş, içmiş,
Her bir yeri tamam etmiş,
Pak bulur mu bundan geri.
Doyran, Narlı, Edremit'e,
Kazdağı başı dumandır.
Ne yolak ne yol görünür,
Yar sız hallerim yamandır,
Ne hal ak ne hal görünür.
Dilim mahkumdur heceye,
Akçay, Güre, Edremit'e
Gönül bitmez bir ümite
Onur netsin bozuk süte
Ne malak ne mal bellidir.
Kep düştü göründü keli




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!